YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11205
KARAR NO : 2018/7522
KARAR TARİHİ : 26.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava konusu …. mahallesi 179 ada 1 parsel sayılı 580.313,42 m2 yüzölçümlü taşınmaz tapuda orman vasfı ile Hazine adına 16.10.2006 tarihinde tespit edilmiş ve 11.01.2007 tarihinde tapuya tescil edilmiştir.
Davacı vekili; … mevkiinde bulunan …l taşınmazları ile çevrili yaklaşık 7 dönümlük taşınmazın orman sayılarak tespit dışı bırakıldığını ancak bu yerin dedelerinden kalma olduğunu ve etrafının da taşla çevrili olduğunu, 300-400 yıllık tarım arazisi olduğunu, bu nedenle taşınmazın müvekkil adına tapuya kayıt ve tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar Orman vekili ve Hazine temsilcisi davanın reddini talep etmiştir.
Yargılama sonunda mahkemece; davacının talep ettiği alanın orman içerinde kaldığı ve tüm komşularının orman olduğu ve orman içi açıklık ve boşlukların kanun gereği orman sayıldığı, zilyetlik yolu ile kazanılamayacağı ve özel mülke konu olamayacağından davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Dava konusu taşınmazın bulunduğu yöre de 3402 sayılı Kadastro Kanunun değişik 5304 sayılı Kanununa göre orman kadastrosu yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 17/2. madde hükmüne göre orman içi açıklık niteliğinde orman sayılan yerlerden olduğu ve bu tür yerlerin 15.07.2004 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26/a maddesi ve 20.11.12 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Orman Kadastrosu ve 2/B Uygulama Yönetmeliğinin 16/1-i maddesi gereğince orman olarak sınırlandırılmasının zorunlu olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve Kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 26/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi