Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2015/9219 E. 2015/10021 K. 22.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9219
KARAR NO : 2015/10021
KARAR TARİHİ : 22.10.2015

MAHKEMESİ : İstanbul 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2015
NUMARASI : 2015/15 D.iş Esas – 2015/16Karar

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen maddi ve manevi tazminat davası sırasında, davacı tarafından 14.01.2015 havale tarihli dilekçe ile özetle “…30.12.2014 tarihli duruşmada, davasının dayanağı tahliye davası dosya bilgileri duruşma tutanağına aktarılırken, çok sayıdaki davacı isimleri yazılmasına rağmen davalısının isminin zikredilmediği, iftira ve hakaretlerin dosyaya aktarılmadığı, vesayet altına alınması talebi ile Adli Tıp Kurumuna gönderildiği bilgisinin yazıldığı, “Adli Tıp Kurumu Başkanlığının 19.10.2012 tarih, 3867 karar sayılı kararı ile davacıda saptanan parazoid kişilik bozukluğunun fiil ehliyetini etkilemeyeceği, kendisine vasi veya müşavir tayinine gerek olmadığı yönünde rapor verilmiştir.” denildiğini, raporda yer alan “herhangi bir akıl hastalığı veya zeka geriliği tespit edilmediği” ibaresinin zapta geçirilmediğini belirterek; esasa ilişkin kararı yok sayarak kimsenin talep etmediği, iyi niyetli olmadığı açık beyanı öne çıkarmak suretiyle reyini ortaya koyan, tarafsız kalmayacağını, hukuka uygun davranmayacağını, adil olmayacağını, vicdanıyla sorunlu olduğunu düşündüğünü belirterek….” reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim tarafından, davacının talebinin reddi gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, talepte bulunan davacının HMK’nın 42/4. maddesi uyarınca 2500.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle; yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 22/10/2015 günü oy birliği ile karar verildi.