Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2015/8926 E. 2015/11447 K. 19.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8926
KARAR NO : 2015/11447
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir 12. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/04/2015
NUMARASI : 2015/32 – 2015/32
DAVACILAR : B.. K.. – A.. P..
MÜTEVEFFA : A.. G..
MİRASÇI : A.. G..

Taraflar arasındaki tereke hukukuna ilişkin davada Manisa 1. Sulh Hukuk ile İzmir 12. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belli edilmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, görülmekte olan bir davada müteveffa A.. G..’ın redde esas olmak üzere terekesinin resmî defterinin tutulmasına ve terekesine temsilci atanmasına ilişkindir.
Manisa 1. Sulh Hukuk Mahkemesince, murisin, son ikametgahı yerinin “İzmir” olduğu, sonradan yatırıldığı huzurevinin, huzurevine yatırılmadan önceki ikametgahı da tespit edilebiliyor olmakla, ikametgahı sayılmayacağı, Yargıtay’ın, huzurevine yatmadan önceki ikametgahı tespit edilebiliyor ise huzurevinin kişinin yasal ikametgahı sayılmayacağı yolunda ve benzeri öğrencilik, memurluk gibi sebeplerle bulunulan yerlerin kişinin yasal ikametgahı olmayacağı yolunda kararları olmakla ve bir diğer yönüyle terekenin resmî defterinin tutulması işlemlerinin kişinin huzurevine yatmadan önceki yaşam ve faaliyet merkezi olan yerde görülmesinin davanın mahiyeti bakımından daha uygun olacağı, sonradan yattığı ve sosyal ve ticaret faaliyetlerinin bulunmadığı huzurevinde bulunduğu yerde görülmesinin davanın mahiyetine de uygun olmayacağı anlaşılmış olduğu gerekçesiyle, İzmir Sulh Hukuk Mahkemesine devrine karar verilmiştir.
İzmir 12. Sulh Hukuk Mahkemesi ise, muris A.. G..’ın yerleşim yeri MERNİS kaydında “U.. Mah., .. Sk., No: .., İç Kapı No: .. Y…/M…” olarak kayıtlı olduğundan, kısıtlının sürekli yerleşmek niyetiyle bakımevinde kalmakta olup sürekli bakım ve gözetiminin bakımevinde gerçekleştirildiği anlaşıldığından, tereke davalarında yetki hususu re’sen dikkate alınacağından davanın usûlden reddine dair kararın temyizi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 27/12/2012 tarih, 2011/.. E. – 2012/.. K. sayılı ilâmı ile verilen ret kararının doğru olmadığından kararın bozulmasına karar verilmekle yetkili mahkeme konusuda değerlendirilmiş olmakla Manisa Sulh Hukuk Mahkemesinin yetkili olduğu kesinleşmiştir, keza muris vesayet altında olup vesayet mahkemesi Manisa 3. Sulh Hukuk Mahkemesidir, bu durumda da Türk Medenî Kanununun 411 ve 412. maddelerine göre murisin yerleşim yerinin ve iş bu davada yetkili mahkemenin Manisa Sulh Hukuk Mahkemesi olduğu gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
Türk Medenî Kanununun 589. maddesine göre, “Miras bırakanın yerleşim yeri sulh hâkimi, istem üzerine veya re’sen tereke mallarının korunması ve hak sahiplerine geçmesini sağlamak üzere gerekli olan bütün önlemleri alır.” 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri, bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Türk Medenî Kanununun 22. maddesi uyarınca bakım ve sağlık kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağı hüküm altına alınmış ise de, müteveffanın sürekli kalmak amacıyla huzurevine yerleştiği ve ölüm tarihine kadar huzurevinde yaşadığı anlaşıldığından uyuşmazlığın, Manisa 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Manisa 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 19/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.