Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2015/5994 E. 2015/8761 K. 08.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5994
KARAR NO : 2015/8761
KARAR TARİHİ : 08.10.2015

MAHKEMESİ : Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki davada … Tüketici Mahkemesi ile … Asliye Hukuk Mahkemeleri tarafından ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüld

-K A R A R-

Dava, taşınmaz satışı vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca tazminat istemine ilişkindir.
Asliye Hukuk Mahkemesince; davalı arsa sahibinin tüketici olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Tüketici Mahkemesi tarafından ise, sözleşme şartları dikkate alındığında davalı arsa sahibinin 50/100 hisse üzerinden devir yapılacağı, yapılacak 22 adet bağımsız bölümden 8 adet bağımsız bölüm alacağı, dolayısı ile davalının tasarruf yapmak ve geleceğini garanti altına almak amacı ile işlem yaptığı ve bu işlemin bir tüketici işlemi olmadığı gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiştir.
28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Kanunun 3. maddesi (I) bendinde “Gerçek veya tüzel kişilerle tüketiciler arasında kurulan eser sözleşmelerini tüketici işlemi kapsamına almıştır. Kanunun 73/1. maddesi ise tüketici işlemlerinden doğan davalarda tüketici mahkemelerinin görevli olduğu belirlenmiştir.
6502 sayılı Kanunun 3. maddesi gerekçesinde eser sözleşmelerinin kanun kapsamına alınmasına herhangi bir açıklama getirilmemiştir. Ancak kanunun sistematiği nazara alındığında kanunda zikredilen eser sözleşmelerinden kastın; ticari ve mesleki olmayan amaçlarla, salt kişisel ihtiyaçları için kullanma ve tüketme amacıyla gerçek ve tüzel kişi ile tüketici arasında yapılan eser sözleşmeleri olduğu anlaşılmaktadır. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmeleri 818 sayılı BK’nın 155 vd. maddelerinde düzenlenen eser sözleşmelerinin kendine özgü bir türüdür. Bu sözleşmelerin bir tarafı arsa sahibi diğer tarafı yüklenicidir. Bu tür sözleşmelerde arsa sahibinin Tüketici Kanununda 3/k. maddesindeki tüketici tanımına uymadığı anlaşılmaktadır.
Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerinde arsa sahibi açısından güdülen amaç kullanmak için konut edinmek değil arsasını değerlendirmektir.
Bu nedenle arsa sahibinin arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalarken güttüğü saikin 6502 sayılı Kanunda tanımlanan tüketicinin saikinden farklı olduğu gözden kaçırılmamalıdır. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerine konu işin üst düzey teknolojiyi gerektirmesi, sözleşme kapsamında taşınmaz satış vaadi ve inşaat sözleşmelerinin de bulunduğu nazara alındığında 6502 sayılı Kanunda kanun koyucunun salt kullanma ve tüketme amacına yönelik mutfak, dolap yaptırmak, araç tamiri yapmak gibi dar kapsamlı eser sözleşmelerini kastettiği, arsa karşılığı inşaat sözleşmelerinin ise bu kapsamda olmadığının kabulü gerekir.
Somut uyuşmazlıkta davacı, davalı ile aralarında kat karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, kendisinin yükümlülüklerini yerine getirmesine rağmen davalının yükümlülüklerini yerine getirmediğini, davalıdan kaynaklı sebeplerle inşaatı tamamlayamadığını, bu nedenle taşınmaz satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinden vazgeçilmesi şartı ile yapılan 12/03/2013 tarihli ek sözleşmeye istinaden davalıyı sebepsiz olarak zenginleştirdiği için taşınmazın 5, 6 ve 15 numaralı bağımsız bölümlerin bedelini talep etmiştir. Bu durumda, eldeki davada uyuşmazlık 6502 sayılı Kanun kapsamında kalmadığından, davanın HMK’nın 2. maddesi uyarınca genel hükümlere göre asliye hukuk mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince … Asliye Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 08.10.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.