YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2964
KARAR NO : 2016/235
KARAR TARİHİ : 13.01.2016
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kütahya 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/02/2014
NUMARASI : 2010/1740-2014/73
DAVACI : M.. T..
DAVALILAR : Hazine – Ahmetoluğu K.TK.
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
2007 yılında yapılan kadastro sırasında Ahmetoluğu köyü 117 ada 3 ve 102 ada 100 parsel sayılı sırasıyla 4.423,66 m2 ve 9.411,94 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, senetsiz ve belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davacı M.. T.. adına tespit edilmiştir.
102 ada 251 parsel sayılı 2.260,91 m2 yüzölçümündeki taşınmaz senetsiz ve belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle tarla niteliği ile Ahmetoluğu köyü tüzel kişiliği adına tespit edilmiştir.
102 ada 105 parsel sayılı 502,21 m2 yüzölçümündeki taşınmaz senetsiz ve belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle tarla niteliği ile H.. G.. adına tespit edilmiştir.
102 ada 109 parsel sayılı 301,31 m2 yüzölçümündeki taşınmaz senetsiz ve belgesizden ham toprak niteliği ile Hazine adına tespit edilmiştir.
102 ada 106 parsel sayılı 6.581,03 m2 yüzölçümündeki taşınmaz senetsiz ve belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle tarla niteliği ile A.. T.. adına tespit edilmiştir.
Davacı M.. T.., tapu kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine tutunarak 117 ada 3 sayılı parselin güneyinde bulunan yolun, kadastro sırasında adına tespit edilen 102 ada 100 parselin ve kadastro sırasında eşi A..T.. adına tespit edilen 102 ada 106 parselin çevresinde yer alan (102 ada 1 sayılı orman parseli içinde kaldığı belirlenen) taşınmazların, 102 ada 105, 109 ve 251 parsel sayılı taşınmazların ve bunların çevrelerinde yer alan (102 ada 1 sayılı orman parseli içinde kaldığı tespit edilen) taşınmazların adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 117 ada 3, 102 ada 100 ve 106 parsel sayılı taşınmazlara yönelik davanın bulunmadığı anlaşıldığından kesinleştirme işlemleri yapılmak üzere tutanak asıllarının tapu sicil müdürlüğüne gönderilmesine, 102 ada 251 parselin tespit gibi tapuya tesciline, 102 ada 105 parselin kadastro tespitinin iptal edilerek davacı adına tapuya tesciline, 102 ada 109 parselin kadastro tespitindeki niteliğinin iptal edilerek orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline, kadastro tespit tutanağı kesinleşmiş olan 102 ada 1 sayılı Ahmetoluğu Devlet Ormanı sınırları içinde kalan ve fen bilirkişi E.. A.. tarafından düzenlenen krokili raporda (A), (B), (C), (D), (E) ve (F) harfleri ile işaretlenen taşınmazlara yönelik davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığından, 117 ada 3 parselin güneyinde bulunan yol hakkında ise kadastro tespit tutanağı düzenlenmediğinden bu taşınmazlara yönelik davaların tefrikine ve mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş, davacı M.. T.. ve davalılardan Hazine tarafından temyiz edilen, hüküm Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 16/06/2010 tarih ve 2010/5074 – 8427 sayılı kararı ile onandıktan sonra, fen bilirkişi raporunda (A), (B), (C), (D), (E) ve (F) harfleri ile işaretlenen taşınmazlar ile 117 ada 3 sayılı parselin güneyinde bulunan yol hakkında dosya kendisine gelen sulh hukuk mahkemesince davanın kısmen kabulü ile Kütahya ili, Merkez ilçesi, Ahmetoğlu köyü, 117 ada 3 nolu parsel ile 102 ada 256 parsel arasında kalan ve yol olarak tesbit dışı bırakılan (G) harfi ile gösterilen 618,40 m2, yüzölçümündeki taşınmazın davacıya ait 117 ada 3 parsele eklenerek davacı adına tapuya tesciline, 102 ada 1 parsel içinde kalan taşınmazlar yönünden orman sayılan yerlerden oldukları gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından (G) bölümüne yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava orman parseline yönelik tapu iptali ve tescil ile birlikte paftasında yol olarak bırakılan taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına kararın dayandığı gerekçeye ve temyize konu (G) harfi ile gösterilen bölümün yıllardır, davacı kişi adına tesbit edilen 117 ada 3 sayılı parselle birlikte kullanılan, davacının kendi taşınmazının avlusu, ziraat aletlerini koyduğu bölüm ve bahçesi olduğu, umuma ait yol olmadığı belirlenerek yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, hüküm fıkrasında (G) harfi ile gösterilen bölümün ayrı parsel numarası ile tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken, dava konusu olmayan ve davacı kişi adına tesbit edilen 117 ada 3 sayılı parsele eklenmek suretiyle tapuya tesciline denilmiş olması doğru değil ise de; bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hüküm fıkrasının ikinci parağrafının son ibaresindeki, ”…davacıya ait 117 ada 3 parsele eklenerek” ibaresinin çıkartılarak yerine ”ayrı parsel numarası verilerek” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 13/01/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.