YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2417
KARAR NO : 2016/1705
KARAR TARİHİ : 15.02.2016
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı … vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne, duruşma isteminin giderden reddine karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, müvekkilinin … … isimli kişiden 200.000.-TL. alacaklı olduğunu, … İcra Müdürlüğünün …/… Esas sayılı dosyasında icra takibi başlattıklarını, borçlunun adına kayıtlı bulunan … ili, … ilçesi, … köyü 504 parsel ile varsa başka parselleri üzerine haciz şerhinin işlenmesinin istendiğini, 7 aya yakın geçen süreye rağmen bir işlem yapılmadığını, resmen sorulduğunda ise sehven haciz şerhinin işlenmediğini, bu arada taşınmazın 14.10.2009 tarih ve 4655 yevmiye ile … … isimli 3. kişiye satıldığını, bu nedenle zarara uğratıldığını ileri sürerek, zarara uğranılan 200.000.-TL. alacağın, tapunun satıldığı ve mülkiyetin el değiştirdiği tarih olan 14.10.2009 tarihinden itibaren yürütülecek % 54 icra takip faiz oranı ile birlikte davalı idareden (Tapu Müdürlüğünden) tahsili ile yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin davalı tarafa yükletilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın reddine; 2.970,00.-TL. harçtan peşin alınan 25,20.-TL’nin mahsubu ile 2.944,80.-TL.’nin davacıya iadesine, davalı taraf yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 17.200,00.-TL. vekâlet ücretinin davacıdan tahsil edilerek davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Medenî Kanunun 1007. maddesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve haciz uygulanmayan taşınmazın satışı hakkında açılan tasarrufun iptali davasının 4. Hukuk Dairesinin incelemesinden geçen dosyada davacının alacak miktarının ilgili (505 sayılı parsel) taşınmazın satışına alacağa yetecek kadar izin verilmesi hüküm altına alındığından Medenî Kanunun 1007. maddesi anlamında bir zarar doğmamış olduğunun anlaşılmasına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 15/02/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.