YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/16255
KARAR NO : 2017/3812
KARAR TARİHİ : 02.05.2017
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı 11.10.2013 tarihli dilekçesinde; Uzungürgen köyü 668 parsel (yeni 123 ada 3 parsel) sayılı taşınmazın muris babası adına koruluk vasfıyla tapulu olduğunu bu nedenle orman vasfıyla Hazine adına yapılan tespitin iptalini talep etmiş, yargılama aşamasında keşif deliline dayanmaktan vazgeçmiştir.
Mahkemece davanın, Hazine yönünden usulden, Orman Yönetimi yönünden esastan reddi ile davalılar lehine ayrı ayrı vekalet ücreti verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir
Dava, orman kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmaz 1978 yılında kesinleşen arazi kadastrosu sonucu tapu kaydına istinaden yapılan tespit sonucu tapuda kayıtlı olup, 6831 sayılı Orman Kanuna göre yapılan orman kadastrosu sonucu orman sınırları içine alınmış 13.09.2013 tarihinden itibaren bir ay süreyle askı ilana çıkarılmış ancak davalı olduğundan kesinleşmemiştir. Dava devam ederken 3402 sayılı Kanunun 22/a madde çalışmaları yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, davaya konu taşınmazın orman olup olmadığının belirlenebilmesi için keşif yapılması zorunlu olup, davacı ise 27.03.2015 ve 16.10.2015 tarihli celselerde keşif deliline dayanmaktan vazgeçtiğinden mevcut delillere göre karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur; ancak davalılar lehine tek bir vekalet ücreti verilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücreti verilmesi doğru değilse de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hükmün dört ve beş numaralı bentlerinin çıkarılmasına ve ”Davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden 3402 sayılı Kadastro Kanunun 31/3. maddesi gereğince 1500.- TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılar Hazine ve Orman Genel Müdürlüğüne verilmesine” cümlesi eklenmesi suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı HMK’nın 370/2. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.