YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14142
KARAR NO : 2015/11967
KARAR TARİHİ : 30.11.2015
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Kadastro Mahkemesi
TARİHİ : 12/06/2014
NUMARASI : 2013/347-2014/206
DAVACI : R.. T..
DAVALI : Hazine
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
3402 sayılı Kadastro Kanununun geçici 8. maddesi uyarınca, 2013 yılında yapılan kadastro sırasında Menderes ilçesi, Sancaklı köyü 107 ada 2 parsel sayılı 2048 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, H.. Ç.. kullanımında olduğu açıklanmak suretiyle, içinde ev olan tarla niteliğiyle; 109 ada 9 sayılı parsel ise, 1605 m2 yüzölçümünde R.. T.. kullanımında zeytinli tarla niteliğiyle Hazine adına tespit edilmiştir.
Davacı, 107 ada 2 sayılı parseli H.. Ç..’ten satın aldığı; 109 ada 9 sayılı parseli ise uzun yıllardır kendisinin kullandığı, her iki taşınmazın kendi adına tescili gerektiği iddiasıyla dava açmış, mahkemece davanın kabulüne, taşınmazların davacı adına tespit ve tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Yörede 1956 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında çekişmeli taşınmaz çalılık olarak tespit harici bırakılmış, 1949 yılında 3116 sayılı Kanuna göre orman kadastrosu, 1975 yılında 2. madde uygulaması yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosuna, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek, yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 30/11/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.