YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12779
KARAR NO : 2017/1878
KARAR TARİHİ : 06.03.2017
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı … Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı 18.03.2014 havale tarihli dava dilekçesi ile …köyünde bulunan 172 parsel sayılı 12.600 m2’lik taşınmazı önceki maliklerinden 1996 yılında satın alarak zeytin bahçesi olarak kullandığını ancak 2004 yılında kesinleşen … kadastrosu çalışmalarında taşınmazın … sınırları içerisine alındığını belirterek … kadastrosunun iptali ile taşınmazın … sınırları dışarısında çıkarılmasını talep etmiş, mahkemece davanın kabulüne;… mahallesi 270 ada 72 parsel (eski 172 parsel) sayılı taşınmazın fen bilirkişisinin 12/06/2015 tarihli krokili raporunda (B) harfi ile gösterilen 1.243,89 m2’lik kısmın, 79 nolu … Kadastro Komisyonu 22/09/2004 tarihinde kesinleşen … kadastrosunda … olarak yapılan tespitinin iptaline karar verilmiş, karar davalı … Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava … kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Yörede ilan edilip 22.09.2004 tartihinde kesinleşen … kadastrosu ve 2/B madde uygulaması ile 1956 yılında yapılıp kesinleşen arazi kadastrosu çalışmaları mevcuttur.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre mahkemece davanın kabulü ile … mahallesi 270 ada 72 parsel sayılı taşınmazın fen bilirkişisinin 12/06/2015 tarihli krokili raporunda (B) harfi ile gösterilen 1.243,89 m2’lik kısmın … sınırları dışarısına çıkarılmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak mahkemece kendisini vekille temsil ettirmeyen davacı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, kararın “4” numaralı bendinin hükümden çıkartılması suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 06/03/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.