YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10659
KARAR NO : 2015/10275
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana (Kapatılan) 4. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2015
NUMARASI : 2015/39-2015/39
TALEP EDEN : Adana Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü
İLGİLİ KÜÇÜK : E.. E..
Taraflar arasında görülen davada Adana 1. Aile Mahkemesi ve Adana 4. Çocuk Mahkemesince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
-KARAR-
Adana Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü 18.07.2014 havale tarihli yazı ile; Adana 1. Aile Mahkemesince 2828 sayılı Kanunun 22. maddesi uyarınca koruma altına alınmasına karar verilen ve A.. Bakım ve Rehabilasyon Merkezi Müdürlüğünde bakım ve koruma altında bulunan E.. E.. hakkında düzenlenen bakım tedbir planının Adana 1. Aile Mahkemesince imzalanması isteminde bulunmuştur.
Adana 1. Aile Mahkemesi “…5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 7/1 ve 8/1 maddeleri uyarınca davaya bakma görevinin çocuk mahkemesine ait olduğu …” gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Adana 4. Çocuk Mahkemesi “…Koruma altına alma kararının 1. Aile Mahkemesince verildiğinden, sonradan düzenlenen tedbir planının imzalanması talebininde 1. Aile Mahkemesinden isteneceği, yeni bir talep olmadığı halde görevsizik kararı verilemeyeceği, kaldı ki, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 6. maddesi uyarınca, 2828 sayılı Kanun gereğince alınacak tedbirlerde aile mahkemesinin görevli olduğu belirtildiğinden davaya bakma görevinin aile mahkemesine ait olduğu…” gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Dosya kapsamından, Adana 1. Aile Mahkemesinin 2012/65 E. – 2013/436 K. sayılı ilâmıyla annesi, babası tarafından öldürülen babasından velayeti alınıp vasi tayin edilen E.. E..’in 2828 sayılı Kanunun 22. maddesi uyarınca koruma altına alınmasına karar verildiği, E..’in A.. Bakım ve Rehabilasyon Merkezi Müdürlüğünde bakım ve koruma altına alındığı, A.. Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğünün, E.. E.. hakkında düzenlenen bakım tedbir planının Adana 1. Aile Mahkemesince imzalanması isteminde bulunduğu, yazı ekinde bakım tedbirinin devam etmesinin uygun olacağı yönündeki tedbir raporunun eklendiği, küçüğün herhangi bir suçun faili ya da mağduru olmadığı anlaşılmaktadır.
2828 sayılı Kanunun 22. maddesinde, “Korunmaya muhtaç çocukların reşit oluncaya kadar bu kanun hükümlerine göre kurumca kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp yetiştirilmeleri ve bir meslek sahibi edilmeleri hususundaki gerekli tedbir kararı yetkili ve görevli mahkemece alınır.” denilmektedir. Anılan Kanunun 24. maddesinde ise, “…18 yaşını tamamlamış olan korunmaya muhtaç çocuklardan, orta öğretime devam edenlerin 20 yaşına kadar, yüksek öğretime devam edenlerin 25 yaşına kadar korunma kararları uzatılabilir.”hükmü yer almıştır.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun çocukların korunmasına, hakların ve esenliklerin güvence altına alınmasına ilişkin usul ve esasların düzenlenmesini amaç eden 1. maddesi ve korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında alınacak tedbirler ile suça sürüklenen çocuklar hakkında uygulanacak güvenlik tedbirlerinin usûl ve esaslarını kapsamına alan 2. maddesi ile koruma ihtiyacı olan çocuklar ile suça sürüklenen çocuklar ayrı ayrı değerlendirilmiş ve aynı Kanunun 3/a-1 maddesi ile “korunma ihtiyacı olan çocuk” ve 3/a-2 maddesi ile “suça sürüklenen çocuk” kavramlarının tanımları yapılmıştır.
Aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ile 7/1 maddeleri uyarınca koruyucu ve destekleyici tedbirlerin “çocuk hâkimi” tarafından alınacağı, görevli mahkemeler yönünden ise suça sürüklenen çocuklardan söz etmeyen geçici 1. maddesinin dördüncü fıkrasında, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde, bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında tedbir kararlarının, görevli aile ve asliye hukuk mahkemelerince alınacağı belirtilmiştir. Yine, görevli mahkeme yönünden 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 26 maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ile bu kanunun uygulamasına ilişkin yönetmeliğin, usul ve esaslar hakkındaki 4. maddenin (I/e) fıkrası ile “mahkeme; çocuk mahkemeleri ile çocuk ağır ceza mahkemelerini, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde aile ya da asliye hukuk mahkemeleri ile ceza mahkemelerini” şeklinde görevli mahkemeler belirtilmiştir.
Yine, aynı Kanunun 9. maddesinde “Derhâl korunma altına alınmasını gerektiren bir durumun varlığı hâlinde çocuk, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu tarafından bakım ve gözetim altına alındıktan sonra acil korunma kararının alınması için Kurum tarafından çocuğun Kuruma geldiği tarihten itibaren en geç beş gün içinde çocuk hâkimine müracaat edilir. Hâkim tarafından, üç gün içinde talep hakkında karar verilir. Hâkim, çocuğun bulunduğu yerin gizli tutulmasına ve gerektiğinde kişisel ilişkinin tesisine karar verebilir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, bakım ve koruma tedbiri kararının uzatılması talep edilen çocuğun 5395 sayılı Kanunun 3. maddesinde tanımı yapılan korunma ihtiyacı olan çocuklardan olup, 5395 sayılı Kanunun 9. maddesi ile amaç ve kapsamını düzenleyen 1 ve 2. maddeleriyle görevli mahkeme yönünden yukarıda yapılan açıklamalar birlikte (Hukuk Genel Kurulunun 21.11.2012 tarih ve 2012/2-654 Esas 2012/817 Karar sayılı kararı) değerlendirildiğinde, bu kanun kapsamında tedbir talepleri ile ilgili olarak çocuk mahkemeleri yetkili kılınmıştır.
Bu durumda, koruma kararının uzatılmasına karar verilmesine ilişkin davanın çocuk mahkemesinde görülmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Adana 4. Çocuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 03/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.