Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2015/10421 E. 2015/10633 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10421
KARAR NO : 2015/10633
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 2. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2014
NUMARASI : 2014/79 D. İş – 2014/80
DAVACILAR : A.. Ş.. – K.. K..
DAVALILAR : E.. End. Mam. Paz. ve Tic. A. Ş. – N.. T..

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı N.. T.. vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından reddi hakim talebinin reddine dair verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı N.. T.. vekili tarafından istenilmiş olmakla, gereği düşünüldü:
K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı N.. T.. vekili tarafından reddi hâkim talebinde bulunulması üzerine, Büyükçekmece 2. İcra Hukuk Mahkemesinin 31.12.2014 tarih ve 2014/79 D. İş – 2014/80 karar sayılı ilâmı ile reddi hâkim talebinin reddine ve talepte bulunan N.. T..’ın 500,00.-TL para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ve mahkeme hükmünün taraflara tebliğinden sonra temyiz yoluna başvurulmadığından hükmün 24.01.2015 tarihinde kesinleştiği mahkeme hükmünün arkasına şerh düşülmüştür.
Davalı N.. T.. vekili tarafından 02.04.2015 havale tarihli dilekçe ile, hâkimin reddi kararının temyiz ettiğini belirtir dilekçe sunması üzerine bu sefer, Büyükçekmece 2. İcra Hukuk Mahkemesinin 02.04.2015 tarih ve 2014/79 D. İş – 2014/80 karar sayılı ek kararı ile, mahkeme hükmünün temyiz isteminde bulunan vekiline 12.01.2015 tarihinde tebliğ edildiği, hükmün 24.01.2014 tarihinde kesinleştiği temyiz dilekçesinin ise, 02.04.2015 tarihinde verildiği, temyiz dilekçesinin süresinde verilmediği anlaşılmakla temyiz talebinin reddine karar verilmiş, davalı N.. T.. vekili tarafından mahkemenin 02.04.2015 tarihli ek kararı temyiz edilmiştir.
Merci tarafından verilen 31.12.2014 tarih ve 2014/79 D. İş – 2014/80 karar sayılı kararın ret talebinde bulunan N.. T.. vekiline 12.01.2015 tarihinde “İşyerinde daimi çalışana tebliğ” edildiği, buna rağmen davacı vekili tarafından hükmün tebliğden itibaren 7 günlük süre geçirildikten sonra 02.04.2015 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığına göre, yerel mahkemenin 02.04.2015 tarihli ek kararı ile “Temyiz isteminin süresinde yapılmadığı anlaşıldığından temyiz talebinin reddine” ilişkin verilen kararda bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla anılan hükmün onanması gerekmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 05/11/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.