YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8161
KARAR NO : 2014/8883
KARAR TARİHİ : 28.10.2014
MAHKEMESİ : Ortaca (Kapatılan) Kadastro Mahkemesi
TARİHİ : 06/05/2013
NUMARASI : 2012/44-2013/23
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar Hazine ve O.. T.. tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
2010 yılında 3402 sayılı Kadastro Kanununa 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen Ek 4. madde uyarınca 2/B madde alanlarında yapılan kadastro sırasında, K.Köyünde bulunan taşınmazlar yönünden davacının açtığı 2012/17 sayılı davadan feragat edilmesi üzerine, Orman Yönetiminin eylemli orman iddiasıyla müdahil olduğu 296 ada 2 ve 295 ada 14 sayılı parseller yönünden dosya tefrik edilerek temyize konu 2012/44 Esas numarasına kaydedilmiştir. 296 ada 2 parsel sayılı taşınmaz 2999 m2 tarla niteliğinde, beyanlar hanesine 6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulamasıyla belgesizden Hazine adına orman rejimi dışına çıkarıldığı ve U.. B.. kullanımında olduğu; 295 ada 14 sayılı parsel ise, 498 m2 yüzölçümüyle O.. T.. tarafından kullanıldığı açıklaması yazılarak Hazine adına tesbit edilmiştir.
Mahkemece, “taşınmazların 1943 yılı orman kadastro sınırı içinde kaldıkları ve zilyedlik bulunmadığı” gerekçesiyle kullanıcı olmaksızın orman niteliğiyle Hazine adına tesciline, davacı O.. K..’nın davasının feragatten reddine karar verilmiş, hüküm davalı O.. T.. tarafından 295 ada 14 sayılı parsele; Hazine tarafından vekâlet ücreti ve re’sen görülecek sebeplere yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, 3402 sayılı Kadastro Kanununa 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen Ek 4. madde uyarınca 2/B madde alanlarında yapılan kullanım kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
Mahkemece, müdahil Orman Yönetiminin davasının kabulüne karar verilmiş ise de, davacı O.. K..; 26/01/2012 tarihinde davadan feragat etmiş, Orman Yönetimi ise, feragattan sonra 30/10/2012 tarihinde çekişmeli taşınmazlar için davaya müdahil olmuştur. HMK’nun 307. maddesine göre, “Feragat, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesidir.” 311. maddesine göre de; “Feragat ve kabul, katî bir hükmün hukukî neticelerini hasıl eder” denilmektedir. Bu düzenlemelere göre dava konusu taşınmazlar hakkındaki dava, davacının feragati ile sona ermiştir. Davaya müdahale ise, ancak, devam eden davalar için mümkündür. Feragattan sonra davaya müdahale mümkün değildir. Bu nedenle, mahkemenin feragat nedeniyle davanın reddine karar vermesi gerekirken, usûlüne uygun bir müdahalesi olmayan Orman Yönetiminin davasının kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hükme yöneltilen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 28/10/2014 günü oy birliği ile karar verildi.