YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6279
KARAR NO : 2014/7379
KARAR TARİHİ : 09.09.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/05/2014
NUMARASI : 2014/2 D. İş – 2014/2
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılardan T. İnşaat Makinaları San. ve Tic. A.Ş. vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı T. İnşaat Makinaları San. ve Tic. Aş vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 02.12.2013 hâkim havale tarihli dilekçe ile “…mahkemeye sundukları delillerinin dikkate alınmaması, davaya konu olay nedeniyle açılan ceza davasının bekletici mesele yapılmaması, itiraz ettikleri ve yanlış tespitlere dayanan raporlar ile yetinilerek dosyanın hesap bilirkişisine gönderilmesi, bu ara karardan rücû edilmesi taleplerinin rapor geldikten sonra reddedilmesi nedeniyle hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu…” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim. (…)’ın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından İstanbul Anadolu 9. İş Mahkemesi Hâkimi ….. 2012/696 Esas sayılı dava dosyasına bakmasına devam etmesine ilişkin verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 20. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuştur.
Dairece 25.03.2014 gün 2014/1787-3562 sayılı bozma kararında özetle “…Yapılan incelemede; reddi hâkim nedeni olarak ileri sürülen hususların, HMK’nun 36. maddesinde sayılan ve hâkimin reddini gerektiren nedenlerden olmadığı anlaşılsa da, merci tarafından verilen kararın gerekçe bölümünde talebin esasına ilişkin değerlendirme yapılıp, hüküm bölümünde “İstanbul Anadolu 9. İş Mahkemesi Hâkimi Ayşenur Yılmaz’ın 2012/696 Esas sayılı dava dosyasına bakmasına devam etmesine” şeklinde karar verilmesinin doğru olmadığı, merci tarafından HMK’nun 42. maddesi uyarınca reddi hâkim talebi hakkında, talebin reddine veya kabulüne şeklinde karar verilmesi gerekirken, kanunda bulunmadığı halde reddedilen hâkimin davaya bakmasına ilişkin olarak yazılı şekilde hüküm kurulmasının usûl ve kanuna aykırı olduğu…” gereğine değinilmiştir.
Merci tarafından bozma kararına uyulduktan sonra HMK’nun 41. maddesi gereğince reddi hâkim isteminin REDDİNE ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetli olduğundan 500.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davalı vekili Av. M. Necati Tarakçı tarafından temyiz edilmiştir.
H.M.K.’nun 41. maddesi gereğince hâkimin reddi talebi, süresinde yapılmamışsa, inandırıcı delil veya emare gösterilmemişse ve davayı uzatmak amacıyla yapıldığı açıkça anlaşılıyor ise, toplu mahkemelerde ret edilen hâkimin müzakereye katılmasıyla; tek hâkimli mahkemelerde ise reddedilen hâkimin kendisi tarafından geri çevrilir.
H.M.K.’nun 42/2. maddesi uyarınca ret talebinin merci tarafından kabul edilmemesi hâlinde, reddi istenen hâkim davaya bakmaya devam eder.
Somut olayda; ret talebi HMK 42. maddesi gereğince merci tarafından incelenmiştir.
Talebi inceleyen mercinin H.M.K.’nun 41. maddesinde düzenlenen geri çevirme verme yetkisi bulunmamaktadır. Merci tarafından hernekadar talebin reddi yönünde hüküm kurulmuş ise de, hüküm fıkrası ve gerekçesi birlikte değerlendirildiğinde, HMK 42. madde uyarınca talebin esası hakkında ret veya kabul kararı verilmesi gerekirken, reddedilen hâkime tanınan ve esas hakkındaki hükümle birlikte temyiz kanun yolu açık bulunan HMK 41. madde uyarınca inceleme yaparak geri çevirme niteliğinde ret kararı vermesi usûl ve kanuna uygun olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
Ayrıca, Dairenin yukarıda belirtilen bozma kararına konu merci kararında, reddi hâkim isteminde bulunan aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmediği ve buna ilişkin olarak da aleyhe temyiz bulunmadığından aleyhe bozma yasağı nedeniyle ret isteminde bulunan aleyhine HMK 42/4 maddesi uyarınca disiplin para cezasına hükmedilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile merci kararının BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 09/09/2014 günü oy birliği ile karar verildi.