Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2014/5502 E. 2014/9147 K. 04.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5502
KARAR NO : 2014/9147
KARAR TARİHİ : 04.11.2014

MAHKEMESİ : Ereğli(Konya) Kadastro Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2014
NUMARASI : 2014/10-2014/15

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı A.. P.. vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında H. İlçesi, Y. Köyü .. ada … parsel sayılı 10366282,78 m² yüzölçümündeki taşınmaz, orman niteliğiyle Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacı, parselin bir bölümünün orman olmadığı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile taşınmaz edinme koşullarının yararına oluştuğu iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemenin, davanın kabulüne ve tespitin iptali ile çekişmeli taşınmazın fen bilirkişileri S. Ö. ve E.A.’in krokisinde (A) harfi ile işaretli 18588,99 m² yüzölçümlü bölümün tarla niteliği ile davacı A.. P.. adına tapuya tesciline, diğer bölümün tesbit gibi … ada ..sayılı parsel altında orman niteliği ile Hazine adına tapuya kaydına dair verdiği karar, Orman Yönetimi ve Hazinenin temyizi üzerine hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 27.12.2010 gün ve 2010/13814 – 16808 sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: “Y.Köyünde birçok kişi .. sayılı orman parselinin bazı bölümlerinin zilyetliklerinde olduğu iddiasıyla ayrı ayrı birçok dava açmış, bu davalar usûl hükmü gereği kadastro mahkemesinin 1994/22 sayılı dosyasında 1995 yılında birleştirilmiş, ancak, 13.08.2008 tarihinde yapılan keşif sırasında her davacının dava ettiği yer ayrılarak ayrı bir dava dosyası oluşturulmuş ve o dosya üzerinden dava yürütülerek .. sayılı parsel içerisindeki kişilerin dava ettikleri 3000 m²’den 25000 m²’ye kadar olan bölümler bu kişiler adına, kalan bölümün de orman niteliğiyle Hazine adına tesciline karar verilmiştir. Dairemizde .. ada .. sayılı parselden ifrazen tescil edilen 18 dava dosyasının temyiz incelemesi daha önceden yapılmıştır. Bu dosyaların kapsamından aynı parsel hakkında açılan ve birleştirilen davalar birlikte yürütülmekte iken, daha sonra ayrılan başka dava dosyalarının da bulunduğu anlaşılmaktadır. Örneğin, temyize konu davalardan birinde dava edilen bölüm ifrazen zilyedi adına tescil edilmiş, parselin geriye kalan bölümü ile ilgili başka davalar bulunduğu halde, o dosyalarda dava konusu edilen yerler ..sayılı parsel olarak orman olarak Hazine adına tescil edilmiş, böylece kararların infazı sırasında parselin daha önceki kararla orman olarak tesciline karar verilen bölümü; diğer dosyada yeniden ifrazen kişi adına tescil edilmesi gibi karmaşık, kararların infazları yapılamayacak şekilde hüküm kurulmuştur. Orman bilirkişi tarafından düzenlenen raporda 10.362.282 m² yüzölçümünde olan parselin bir kısmı gösterilmiş, fen bilirkişi tarafından düzenlenen raporda ise dava edilen küçük taşınmaz bölümünün krokisi çizilmiş bu yerin bütün orman parselinin hangi bölümünde olduğu gösterilmemiştir. Orman ve fen bilirkişinin düzenledikleri rapora göre dava konusu edilen taşınmazlar, dava edilen geniş orman parseli içerisinde öbek öbek bulunmaktadır. Orman bilirkişisinin uyguladığı memleket haritasında 103 sayılı parselin büyük bir bölümünün yeşil renkli orman alanı, bir kısım da açık alan olduğu bildirilmiş, ancak, haritanın incelenmesinde açık alanların dahi iğne yapraklı orman ağacı rumuzuyla işaretlendiği görülmüş, orman bilirkişisi bu ağaçların arazide serpili halde, yaşlı ardıç ağaçları olduğunu bildirmiştir.
Taşınmazların bulunduğu yerin memleket haritasındaki yükselti eğrilerine göre yüksek eğimli ve engebeli bir arazi yapısında olduğu, dava konusu taşınmazlar içinde eski yolların geçtiği görülmektedir. Taşınmazlar üzerindeki münferit halde bulunan ardıç ağaçlarından bu yerlerin
öncesinin orman olduğu, diğer orman ağaçlarının insan eliyle veya diğer nedenlerle yok edildiği ve her türlü tahribe rağmen varlığını sürdüren sadece ardıç ağaçlarının kaldığı anlaşılmaktadır. Diğer taraftan; dava konusu edilen ve zilyetliğe dayalı olarak kişiler adına tescil edilen bölümlerin 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi anlamında orman içi açıklık olduğu da görülmektedir. Çünkü; bu yerlerin etrafı dava konusu edilmeyen .. sayılı orman parseli ile çevrilidir.
6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesinde açıklanan orman içi açıklık niteliğinde olduğu, gerek 26.05.1958 tarihli Orman Tahdit ve Tescil Talimatnamesinde gerekse 25.06.1970 günlü Resmî Gazetede yayınlanan 31.05.1970 gün ve 531 sıra no’lu Orman Tahdit ve Tescil Yönetmeliğinin 33/3 ve 19.08.1974 günlü Resmî Gazetede yayımlanan 25.07.1974 tarihli Orman Kadastro Yönetmeliğinin 40/A ve 30.05.1984 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 30/1 ve 02.09.1986 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 23/1 ve 15.07.2004 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26/a maddesinde “… 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yer alan orman içinde bulunan doğal olarak ağaç ve ağaççık içermeyen, genel olarak otsu bitki veya bazı durumlarda yer yer odunsu bitkiler içeren açıklıkların orman olarak sınırlandırılacağı” öngörülmüştür.
6831 sayılı Kanunun 17. maddesi, orman içi açıklıklarda tarım ve inşaat yapılmasına, hayvancılık amacı ile ağıl yapılmasına, bu kesimlerin özel mülke dönüşmesine izin vermez.
Kanun koyucu ayrı bir kavram oluşturmuş ve hangi nedenle olursa olsun orman içi açıklıklarda tarım ve inşaat ile özel mülke dönüşme yolunu kapamıştır. Bu itibarla, dava konusu taşınmazın memleket haritasında açık alanda gözükmesi bu olguyu değiştirmez. Etrafı ormanla çevrili olan taşınmazlar, özel mülke dönüşüp tarım ve inşaata açıldığında orman bütünlüğünün bozulacağı tartışmasızdır. Dairemizin bu yoldaki kararları Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca benimsenmiş ve yerleşik kararlar halini almıştır [Y.H.G.K.’nun 10.12.1997 gün ve 1997/20-830/1034, 10.12.1997 gün ve 1997/20-808/1039, 22.10.2003 gün ve 2003/20 – 665/614 sayılı ve yine orman kadastrosunun kesinleştiği tarihten sonra 20 yıldan fazla süre geçse dahi orman içi açıklık konumunda olan taşımazların zilyetlik yoluyla kazanılamayacağı konusundaki 11.10.2004 gün ve 2004/7 – 531 – 582 sayılı kararları].
Tapu ve zilyetlik yoluyla kişi ve kurumların ormandan toprak kazanmasını sağlayan 3402 sayılı Kanunun 45. maddesinin ilgili fıkraları da Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş ve kalan fıkraları da 03.03.2005 gününde yürürlüğe giren 5304 sayılı Kanunun 14. maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.
Ayrıca; orman içi açıklık ve boşluklar ile orman ve toprak muhafaza karakteri taşıyan funda ve makilik alanlar, yasa gereği orman sayıldığı için, 15.07.2004 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26. maddesinin (a) ve (j) bentleri gereğince Devlet Ormanı olarak sınırlandırılması öngörülmüştür. Bu tür yerler zilyetlik yolu ile kazanılamaz ve özel mülk olarak tescil edilemez.
Her ne kadar, aynı parsel hakkında açılan davaların birleştirilerek aynı dosya üzerinde yürütülmesi gerekirse de, mahkemece değinilen yönler gözetilerek daha önce temyiz incelemesi yapılan 18 adet davada dava konusu edilen taşınmaz bölümünün tümünün konumu ve üzerindeki bitki örtüsü aynı olduğundan, bu dava dosyaları birleştirilmeden davaların reddine ve dava dosyasının gerekli tescil işlemi yapılması için .. ada … sayılı parselin tutanak aslının bulunduğu dava dosyasının içine konularak tapu müdürlüğüne gönderilmesine, mahkemede aynı parsel hakkında açılmış başka davalar varsa, o dosyaların … ada … sayılı parsel tutanağının aslının bulunduğu dosya ile birleştirilmesine karar verilmesi” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra davanın reddine, dava konusu taşınmazın tespit gibi orman vasfı ile Maliye Hazinesi adına tapuya kayıt ve tesciline, karar kesinleştiğinde dosyanın, … ada ..parsel sayılı taşınmaza ilişkin tutanak aslının bulunduğu dava dosyanın içine konularak işlem yapılmak üzere Halkapınar Tapu Müdürlüğüne gönderilmesine karar verilmiş, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle hüküm, Yargıtay 20.Hukuk Dairesinin 16/05/2013 gün 2013/3251-5693 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; ”Çekişmeli .. ada .. parsel sayılı taşınmaz, çok büyük bir orman parseli olup; gerçek kişiler tarafından bu parselin farklı farklı yerlerine kadastro mahkemesinin farklı farklı dava dosyaları ile dava açıldığı, iade sonrası fennî bilirkişi tarafından düzenlenen kadastro paftası ile irtibatlı krokili ek rapordan anlaşılmış olduğundan, mahkemece öncelikle, .. ada .. parsel sayılı taşınmaza yönelik olarak kadastro mahkemesinde açılmış bulunan tüm davaların esas numaraları tesbit edilerek, çekişmeli taşınmaza yönelik olarak açılan tüm bu dosyalar birleştirilmeli, bundan sonra çekişmeli taşınmazlar bir bütün olarak değerlendirilerek 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi anlamında orman içi açıklık kapsamında kalıp kalmadığı araştırılmalı ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi” gereğine değinilmiştir. Hazine tarafından kararın düzeltilmesi istenmekle Dairenin 10/02/2014 gün ve 2013/8130 – 2014/1515 sayılı kararı ile karar düzeltme isteminin reddine karar verilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra, aynı parsele ilişkin F. Y.tarafından açılan 2013/11 E. sayılı dava dosyası eldeki dosya ile birleştirildikten sonra, asıl ve birleşen dosya yönünden davanın reddine, dava konusu taşınmazın tesbit gibi orman vasfı ile Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, karar kesinleştiğinde dosyanın 112 ada 103 parsel sayılı taşınmaza ilişkin tutanak aslının bulunduğu dava dosyasının içine konularak işlem yapılmak üzere kül halinde Halkapınar Tapu Müdürlüğüne gönderilmesine karar verilmiş, hüküm, davacı A.. P.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman sınırlandırılmasına itiraza ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu, 3402 sayılı Kanunun 4/3. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı içinde bırakılmış olup harita ve tutanakları arazi kadastro ekiplerine teslim edilmiş ve 1993 yılında dava konusu parselin orman tesbit tutanağı düzenlenmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulmasına rağmen, bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir.
Şöyle ki; 16/05/2013 gün ve 2013/3251-5693 sayılı bozma kararında; ”çekişmeli .. ada .. parsele ilişkin açılmış tüm dava dosyalarının tesbit edilerek, birleştirilip dava konusu edilen .. ada .. parsel içerisinde kalan taşınmazlar bir bütün olarak değerlendirilerek 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi anlamında orman içi açıklık kapsamında kalıp kalmadığı araştırılmalı ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi” gereğine değinilmesine rağmen, mahkemece, bu husus gözardı edilerek sadece tutanak aslının bulunduğu 2013/11 E. sayılı dosya eldeki dava dosyası ile birleştirilip dava sonuçlandırılmıştır. Ancak, gerek Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi üzerinden yapılan araştırmada gerekse dosya içinde bulunan krokiden aynı parsele yönelik birden fazla dava dosyası bulunduğu anlaşıldığına göre, bütün dava dosyalarının birleştirilerek aynı parsele ilişkin davaların birlikte görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir. Mahkemece, bu husus yerine getirilmeden yazılı şekilde eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı A.. P.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 04/11/2014 günü oy birliğiyle karar verildi.