YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5269
KARAR NO : 2014/8178
KARAR TARİHİ : 02.10.2014
MAHKEMESİ : Fethiye 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2009/483-2012/731
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Orman Yönetimi, dava dilekçesi ile; P. Köyü,. parsel sayılı 24000,00 m² yüzölçümündeki davalılar adına kayıtlı taşınmazın, kesinleşen orman sınırları içinde kaldığını ileri sürerek, tapunun iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tescili ile davalıların müdahalesinin önlenmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece; Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1998/216 E. – 2000/348 K. sayılı kararının taraflar arasında kesin hüküm oluşturduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosuna dayalı tapu iptali ve tescil ile müdahalenin önlenmesi istemlerine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1949 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, daha sonra 25.10.1990 tarihinde ilân edilerek kesinleşen sınırlandırması yapılmamış ormanlarda orman kadastrosu ile bu ormanlarda ve evvelce sınırlandırması yapılmış ormanlarda 2/B madde uygulaması vardır.
Mahkemece Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 13/07/2000 tarih ve 1998/216 E. – 2000/348 K. sayılı kararı ile taraflar arasında kesin hüküm oluşturulduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, kesin hüküm yönünden yapılan değerlendirme yerinde olup ulaşılan sonuç doğru olmamıştır. Şöyle ki; kesin hüküm oluşturan dosyada davacı M. T. Mirasçıları, Orman Yönetimi ve Orman Bakanlığına husumet yönelterek . sayılı parselin 1990 yılında 2/B niteliğiyle orman sınırları dışında çıkartıldığı iddiasıyla orman tahdidinin iptalini istemiş; mahkemece yapılan araştırma neticesinde, çekişmeli taşınmazın fen bilirkişi raporunda (A) harfiyle işaretli 20225 m², (F) harfiyle işaretli 1350 m² ve (G) harfiyle işaretli 450 m²’lik bölümlerinin 2/B niteliğiyle orman sınırları dışına çıkarılmasına, parselin geriye kalan (B) ve (C) harfleriyle işaretli) bölümleri yönünden davanın reddine karar verilmiş; hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 11/06/2011 tarih ve 2001/4870 E. – 4917 K. sayılı kararıyla “Çekişmeli taşınmazın (A), (F) ve (G) harfleriyle işaretli toplam 22025 m²’lik bölümünün 3573 sayılı Zeytincilik Kanunu uyarınca davacıların murislerine verilip adına Mart 1961 tarih ve 23 numarada 27000 m² yüzölçümü ile tapu kaydı oluştuğu ve sözü edilen tapu kaydının 1978 yılında yapılan kadastro sırasında.sayılı parsele revizyon gördüğü, Zeytincilik Kanunu gereğince tapusu oluşturulan yerlerin yeniden orman kadastrosunca 6831 sayılı Kanunun 2/B uygulamasına konu edilemeyeceği gözönünde bulundurularak kişilerin de davasının kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı” gerekçesiyle onanarak kesinleşmiştir. Kesin hüküm değerlendirmesi yapılan dosyada hükme dayanak alınan 11/12/2008 tarihli orman ve fen bilirkişi rapor ve krokisinde. parselin (C) harfiyle işaretli 350 m² ve (B) harfiyle işaretli 350 m²’lik bölümlerinin orman tahdidi içinde orman sayılan yerlerden olduğu belirtilmiş, bu bölümler yönünden dava reddedilerek kesinleşmiştir. Yani, kesin hüküm niteliğindeki dosyada çekişmeli taşınmazın kısmen orman sayılan yerlerden, kısmen orman sayılmayan yerlerden olduğu belirlenmiş olup mahkemece çekişmeli taşınmazın kesin hükümle orman olduğu belirlenen (C) ve (B) harfiyle işaretli bölümleri yönünden de davanın reddine karar verilmesi usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/10/2014 günü oy birliği ile karar verildi.