Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2014/200 E. 2014/2460 K. 25.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/200
KARAR NO : 2014/2460
KARAR TARİHİ : 25.02.2014

MAHKEMESİ : Sakarya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/09/2013
NUMARASI : 2012/371-2013/335

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı B.. D.. vekili ve davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı B.. D.. vekili, dava dilekçesi ile; müvekkilinin, S.. İlçesi, .. Mevkiindeki 2794 parsel sayılı taşınmazda fındık bahçesi, meyve bahçesi, evi ve ahırı bulunduğu, taşınmazın 1964 yılı kayıtlarında mera olduğu, 2003 yılı kaydında ise orman olarak kaydedildiği iddiasıyla, müvekkili tarafından inşaa edilen ev, ahır, fındık bahçesi ve meyve bahçesinin 6831 sayılı Yasanın 2/B maddesi kapsamında orman vasfını yitirmiş tarım arazisi olup olmadığının, orman arazisi olan 2794 parsel sayılı taşınmaz içinde kalıp kalmadığının ve komşu parsellere taşma olup olmadığının, ev ahır, meyve bahçesi ve fındık ağaçlarının değerinin ve mülkiyet durumunun tespiti istemleri ile dava açmıştır.
Davacı vekili tarafından başka mahkemede Hazine aleyhine, haklarındaki Sakarya 6. İcra Müdürlüğünün 2011/1731 E.sayılı dosyasındaki icra takibinin durdurulması ve asıl dosyadaki tespit istemlerine ilişkin açılan davada bu dosya ile birleştirme kararı verilmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, davacı tarafından inşa edilen depo ve odunluğun 28 m2 geldiği ve 2794 parsel sayılı taşınmazda bulunduğu, orman alanında kaldığı ve dava tarihi itibari ile değerinin 1.428.-TL olduğunun tespitine, koyun ağılının 52,50 m2 geldiği, 2794 parsel sayılı taşınmazda bulunduğu, orman alanında kaldığı ve dava tarihi itibari ile değerinin 892,50.-TL olduğunun tespitine, konutun 103,84 m2 geldiği, 2794 parsel içinde olduğu, orman alanında kaldığı, 30,33 m2’sinin ise 3633 parsel sayılı taşınmaz içinde bulunduğu, 20-25 yıllık bir yapı olduğu ve dava tarihi itibari ile değerinin 44.394,73.-TL olduğunun tespitine, ahırın 40,80 m2 geldiği, 3633 parsel sayılı taşınmaz içinde ve tarım alanı içinde olduğu ve dava tarihi itibari ile değerinin 4.437.-TL olduğunun tespitine, 5-10 yaş arası incir, elma, ceviz, armut vb. meyve ağaçları ile fındık ocaklarından müteşekkil toplam 102 adet meyve ağaçlarının 2794 nolu orman parseli içinde bulunduğu ve toplam değerinin 13.000.-TL olduğunun tespitine karar verilmiş, davacı vekilinin tavzih talebinde bulunması sonucunda 03/10/2013 tarihli ek karar ile tavzih talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı B.. D.. vekili ve davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tesbit davasıdır.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 14/12/1992 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu ve 2/B uygulaması bulunmaktadır.
Mahkemece verilen karar, usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; 2794 parsel sayılı taşınmazın 1992 yılında yapılan ilânla kesinleşen orman kadastrosunda orman sınırları içinde kaldığı anlaşılmış olup, kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kalan yerlerin, 2/B madde uygulaması ile orman sınırları dışına çıkarılması için idareyi zorlayıcı şekilde talepte bulunulamayacağından icranın geri bırakılması talebinin reddi gerekmiştir.
3632 ve 3633 parsel sayılı taşınmazların davada taraf olmayan üçüncü kişilere ait olduğu, bilirkişi kadastro teknisyeni O.. H.. ve H.. Ö..’ın 09/05/2012 tarihli rapor ekindeki krokide (B) ve (C) harfleri ile gösterilen yerlere yönelik davanın husumet nedeni ile reddine, krokide 2794 parselin (A) harfi ile gösterilen bölümünün kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı, orman tahdidinin iptali için dava açma süresinin geçtiği, Sakarya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2001/215 E. – 814 K. sayılı kararı ile Orman Kanununa muhalefetten dolayı davacının ceza aldığı, orman olan yerde muhdesat ve kullanım durumunun sözkonusu olmayacağından bu bölüme yönelik davanın da hukukî yarar yokluğundan reddine karar vermek gerekirken, yazılı olduğu şekilde davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 25/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.