YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/136
KARAR NO : 2014/2101
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Pozantı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2013
NUMARASI : 2012/185 – 2013/79

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı F.. Ö.., 13/07/2012 havale tarihli dilekçesi ile 2/B maddesi kapsamında kalan A.. Beldesi, … Mahallesi 437 ada 6 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki yapı ve muhdesatların müvekkilince yaptırıldığı ve halen onun tarafından kullanıldığı idiasıyla, taşınmaz tapu kaydının beyanlar hanesindeki davalı İ.. K.. kaydının terkini ile müvekkilinin isminin beyanlar hanesine yazılması ve 6292 sayılı Kanun başvurusu için taşınmaza tedbir konulması istemi ile dava açmıştır.
Mahkemece, tapu kaydının beyanlar hanesine zilyetlik şerhinin işlenmesi talebinin reddine, taşınmaz üzerinde ondokuz adet meyve ağacı ile 119 m2 zemin oturumlu iki katlı betonarme evin davacı tarafından inşa ettirildiğinin tesbitine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından Pozantı Sulh Hukuk Mahkemesinin 2007/38 E. – 129 K. sayılı kararı ile taşınmazın orman vasfı ile tesciline karar verildiği, taşınmazın orman vasfı ile değerlendirilmesi gerekçesi ile temyiz edilmiştir.
Dava, tapu kaydının beyanlar hanesindeki kullanıcı şerhine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 1951 yılında yapılan orman kadastrosu, 3402 sayılı Kanun gereğince yapılacak çalışmalara esas olmak üzere 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre 1990 yılında yapılan aplikasyon ve 2/B uygulaması bulunmaktadır.
Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; çekişmeli taşınmazın 1990 yılında yapılan aplikasyon ve 2/B madde uygulama çalışmalarında 2/B arazisi olarak tesbit edildiği, Orman Yönetimi tarafından açılan dava sonucunda Pozantı Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2007/38 E. – 129 K. sayılı kararı ile taşınmazın orman olarak tesciline karar verildiği ve kararın Dairemizin 22/11/2007 gün ve 2007/11820 E. – 14979 K. ile onanarak taşınmazın orman niteliği ile kesinleştiği anlaşıldığına göre, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde tesbit kararı verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı Hazinenin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 18/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.