YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8986
KARAR NO : 2014/666
KARAR TARİHİ : 16.01.2014
MAHKEMESİ : Akçakoca Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2011/400 – 2013/69
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, E.. K..de 1975 yılında yapılan 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. maddesindeki uygulama çalışmalarında 10 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından 98-106 O.S. Noktaları içinde kalan E.. K.. 112 ada 65 parsel sayılı taşınmazın davalı adına özel orman olarak sınırlandırıldığını, ayrıca, şahıs adına kayıtlı söz konusu tapunun haksız iktisap sonucu Devlet Ormanlarına uygulanmak sureti ile elde edildiğinin tesbit edildiğini, tapu sınırlarını genişletilmeye elverişli olduğu ve bitişik Devlet Ormanı ile aynı vasıf ve karakterde olduğunu, ayrıcı unsur bulunmadığını, taşınmaz üzerindeki ağaçların 20 ve 50 yaşlarında kayın, kestane ağaçları ile kaplı olduğunu, yüzölçümü ve hudutları itibari ile araziye uymadığı belirtilen tapu kayıtlarına itibar edilmesinin mümkün olamayacağını, taşınmazların Devlet Ormanı olma özelliğini değiştirmeyeceğini 51-54, 98-106 noktaları ile çevrili kapalı poligonun özel orman olarak sınırlandırılması işleminin hatalı olduğuna dair 10 nolu Kadastro Komisyonu üyeleri ile hak düşürücü süre içerisinde itirazda bulunmayan yetkililer hakkında Orman Genel Müdürlüğü Müfettişi tarafından 28/05/1979 tarih ve 2 nolu soruşturma raporu, yine müfettişler tarafından ilgililer hakkında 31/05/1983 tarih ve 15/8 fezlekeli raporun düzenlendiğini, bunun neticesinde 10 nolu Kadastro Komisyonu üyeleri, ilgili Orman İşletme Müdürü, Müdür Yardımcısı ilgili orman işletme şefi hakkında Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinde ceza davası, Asliye Hukuk Mahkemesinde ise tazminat davası açıldığını, ceza mahkemesinde açılan davanın 21/05/1985 tarihinde zamanaşımı nedeni ile ortadan kalktığını, tazminat davasının ise mahkemenin 01/10/2004 tarih ve 1996/96 Esas – 2004/281 sayılı kararı ile idare lehine neticelenerek kesinleştiğini belirterek, Akçakoca İlçesi, E.. K..de 1975 yılında yapılan 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. maddesindeki uygulama çalışmalarında şahıs ormanı olarak çıkarılan 98-106 O.S. Noktası içinde kalan E… K.. 112 ada 65 parsel sayılı taşınmaza ilişkin orman kadastrosunun yok hükmünde sayılmasına karar verilmesini dava etmiştir.
Mahkemece, davanın hak düşürücü sürenin geçmesi nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, dilekçesindeki açıklamaya göre tapu iptal ve tescile ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce 1948 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 1744 sayılı Kanuna göre 1975 yılında yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması yine, 1993 yılında yapılıp 26.09.1994 tarihinde ilân edilerek, dava tarihinden önce kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır. Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; Dairenin 25.01.1993 gün ve 1992/1529 – 248 sayılı kararı ile diğer kararlarında da benimsediği gibi, orman kadastro komisyonu üyelerinin görevleri dışına çıkarak yaptıkları işlemler yok sayılacağından, Yönetim tarafından herhangi bir süreye bağlı kalınmaksızın işlemlerin iptali için her zaman dava açılabileceği, bu nedenle, mahkemece davanın esasına girilerek toplanacak deliller birlikte değirlendirilip işin esasına yönelik karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeler ile davanın hak düşürücü süreden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçelerle; davacı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.