YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8272
KARAR NO : 2014/157
KARAR TARİHİ : 07.01.2014
MAHKEMESİ : Şirvan Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2013
NUMARASI : 2012/194 – 2013/75
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Y.. K.. 101 ada 1 parsel sayılı 19134443,72 m² yüzölçümündeki taşınmaz, yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi gereğince yapılan orman sınırlandırılması sırasında orman niteliği ile Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacı gerçek kişi, kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine dayanarak, taşınmazın ormanla ilgisinin bulunmadığını iddia ederek, adına tescili istemiyle dava açmıştır. Yargılama sırasında davacı tarafça davasını geri aldığını mahkemeye bildirmiş ve mahkemece davacı vekilinin davayı geri alma talebinin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4 maddesi gereğince yapılan orman sınırlandırılması 14/08/2009-14/09/2009 tarihleri arasında ilâna çıkarılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına ve kararın dayandığı gerekçeye göre, davacı tarafından 101 ada 1 sayılı orman parseli hakkında açılan tapu iptali ve tescil davasında mahkemece davacı vekilinin davayı geri alma talebinin kabulüne karar verilmişse de, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 123. maddesine göre; “Davacı, hüküm kesinleşinceye kadar, ancak, davalının açık rızası ile davasını geri alabilir.”. Somut olayda geri alma talebi ile ilgili davalının açık rızası usûlünce sorularak geri almayı kabul edip etmediği saptanmadan karar verilmiş olması, usûl ve kanuna aykırıdır.
Kabule göre de, mahkemece “karar verilmesine yer olmadığı” şeklinde karar verilmesi gerekirken “geri alma talebinin kabulü ” biçiminde kurulan hüküm de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı Orman Yönetimi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.