YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/6081
KARAR NO : 2013/2340
KARAR TARİHİ : 07.03.2013
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Yörede 2004 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında Küçükyayla Köyü;
1) 101 ada 84 parsel sayılı 5133.25 m2,
2) 101 ada 85 parsel sayılı 5400.26 m2,
3) 101 ada 87 parsel sayılı 1800.09 m2,
4) 101 ada 93 parsel sayılı 5400.26 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, tarla niteliğinde Temmuz 1933 tarih, 132 sıra numaralı tapu kaydı;
5) 101 ada 248 parsel sayılı 2132.96 m2,
6) 101 ada 249 parsel sayılı 3299.94 m2,
7) 101 ada 250 parsel sayılı 9565.83 m2,
8) 101 ada 251 parsel sayılı 5099.91 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, tarla niteliğinde Temmuz 1933 tarih, 133 sıra numaralı tapu kaydı;
9) 101 ada 165 parsel sayılı 10866 m2,
10) 101 ada 166 parsel sayılı 14999 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, tarla niteliğinde Temmuz 1933 tarih, 131 sıra numaralı tapu kaydı uygulanmak suretiyle … ve paydaşları adına tesbit edilmişlerdir. Hazine, taşınmazlara uygulanan tapu kaydının değişir sınırlı olduğunu, bu nedenle, miktarı ile geçerli sayılması gerektiği, evveliyatı orman olan, ormandan ve meradan kazanılan yerlerin zilyetlik ve zamanaşımı yolu ile edinilemeyeceğini ileri sürerek, tapu kaydı miktar fazlasının Hazine adına tescilini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü, kısmen reddi ile 101 ada 84, 85, 87 ve 165 parsellerin tamamı ile 93 parselin bilirkişi krokisinde (F) harfi ile gösterilen 2400.26 m2, 166 parselin (B) harfi ile gösterilen 3999 m2, 251 parselin (D) harfi ile gösterilen 2598.64 m2’lik bölümlerinin orman niteliğinde Hazine, 101 ada 248, 249, 250 parsellerin tamamı ile 93 parselin bilirkişi krokisinde (E) harfi ile gösterilen 3000 m2, 166 parselin (A) harfi ile gösterilen 11000 m2, 251 parselin (C) harfi ile gösterilen 2501.27 m2’lik bölümlerinin tesbit gibi davalılar adına tapuya tesciline karar verilmiş, davacı Hazine tarafından hüküm 101 ada 248, 249 ve 250 parseller yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yörede ilk kez 1968 yılında seri usulle yapılıp sonuçları 16/03/1970 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra, Küçükyayla Köyü mülkî sınırları içinde bulunan ormanların 3402 sayılı Kadastro Kanunu uygulamalarına esas olmak üzere 6831 sayılı Kanuna göre orman sınırlarının tesbiti ile 1969 yılında yapılan sınırlamanın aplikasyonu ve 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulaması yapılmış, bu çalışma temyize konu davanın varlığı nedeniyle kesinleşmemiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda temyize konu 101 ada 248, 249 ve 250 parsel sayılı
taşınmazların orman tahdidi dışında kalan yerlerden olduğu, tapu miktar fazlası olan bölümler yönünden zilyetlikle kazanma koşullarının oluştuğu anlaşıldığına göre, mahkemece bu parseller yönünden davanın reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Yasanın 16. maddesiyle 3402 sayılı Yasaya eklenen “Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi ve 17. maddesi ile eklenen “Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri gereğince kabul kararı verilen parseller yönünden de davalılar aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 8, 9, 10 ve 11. bentlerinin kaldırılarak, bunun yerine “6099 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, davacı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA 07/03/2013 günü oy birliği ile karar verildi.