Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2012/1754 E. 2012/6429 K. 26.04.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/1754
KARAR NO : 2012/6429
KARAR TARİHİ : 26.04.2012

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro komisyon kararına itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

2008 yılında yapılan kadastro sırasında …. köyü 189 ada 11 sayılı 7.305,77m2 yüzölçümündeki taşınmaz, senetsiz ve belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle tarla niteliği ile Viliz Köse ve ortakları adlarına tespit edilmiştir. Viliz Köse ve arkadaşlarının itirazı üzerine kadastro komisyonunca; 189 ada 11 sayılı taşınmazın, 3.650 m2 yüzölçümlü kesiminin ırsen intikal ve paylaşım yoluyla …’ya kaldığından söz edilerek bu yerin 189 ada 11 parsel numarasıyla …adına tespitine karar verilmiştir. Davacı Hazine, 3.650 m2 yüzölçümlü 189 ada 11 sayılı taşınmazın devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine, dava konusu taşınmazın komisyon kararında olduğu gibi davalı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro komisyon kararına itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 21.05.1993 tarihinde ilan edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye uzman bilirkişi raporuna kesinleşen orman tahdit haritası, eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğraflarına dayalı olarak yapılan uygulama ve araştırma sonucu çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu, adına tescil kararı verilen davalı yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu anlaşıldığına göre yazılı şekilde kurulan hükümde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, 3402 sayılı Kadastro Yasasının 31/3. maddesi gereğince davalı yararına yüksek vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hükmün 5 rakamlı bendinde yer alan 1.100.-TL çıkarılarak bunların yerine “200.-TL” yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi göndermesiyle HYUY’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, Harçlar Yasasının değişik 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına 26/04/2012 günü oybirliğiyle karar verildi.