Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2012/14026 E. 2013/2741 K. 14.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/14026
KARAR NO : 2013/2741
KARAR TARİHİ : 14.03.2013

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 29/05/2012 gün ve 2012/2422 – 8242 sayılı ilâmıyla gerçek kişinin temyiz itirazlarının reddine, Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün bozulmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

1) Karar düzeltme dilekçesinde değinilen hususlar temyiz aşamasında da ileri sürülmüştür. Dairemiz kararı bu konulara cevap teşkil edecek nitelikte bulunduğu gibi, usûl ve kanuna da uygun olduğundan davacının esasa yönelik karar düzeltme istemlerinin REDDİNE,
Ancak, davanın aynı nedene dayanılarak reddine karar verildiği halde, kanunî hasım durumunda bulunan davalılar Hazine ve Orman Yönetimi yararına avukatlık asgari ücret tarifesinin 3/2. maddesi gereğince tek vekâlet ücreti takdiri yerine, ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, bu yöne ilişkin karar düzeltme isteminin kabulü ile yerel mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. Bu nedenlerle Dairenin 29/05/2012 gün ve 2012/2422 – 8242 sayılı kararının 1. bendinde yer alan “temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir” kelimelerinden sonra gelmek üzere “yerel mahkemenin 6/4/2011 tarihli kararının hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan ayrı ayrı davacıdan alınarak bu davalı vekillerine verilmesi cümlesinin hükümden çıkarılarak yerine davacıdan alınıp 1/2 pay oranında davalılar Hazine ve Orman Yönetimine verilmesine cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 438/7 maddesine göre düzeltilmiş bu şeklinde onanmasına” yine sonuç kısmının 1.bendinde yer alan “temyiz itirazlarının reddine” kelimelerinden sonra gelmek üzere “ve hükmün düzeltilmiş şekliyle onanmasına” cümlelerinin yazılması,
2) Davalı Orman Yönetimi vekili 04.07.2007 tarihli dilekçesi ile dava konusu taşınmazın orman niteliğiyle Hazine adına tesciline karar verilmesini istemiştir. Her ne kadar TMK’nun 713/6. fıkrasında davalılar ve itiraz edenler, aynı davada kendi adlarına tesciline karar verilmesini isteyebilirler denilmiş ise de, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 17.06.2003 gün 2003/3970 – 4542 sayılı kararında da benimsendiği gibi; davalı … yazılı veya sözlü olarak diğer kanunî hasım durumunda bulunan kamu tüzel kişilikleri de harcını yatırmak suretiyle aynı şekilde yerin kendi adına tesciline karar verilmesini isteyebilecekleri, davalı Orman Yönetimi 04.07.2007 tarihli dilekçesiyle taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tescil edilmesini talep ettiği, ancak gerekli dava harcı yatırılmadığından, müdahale harcını yatırmayan Orman Yönetiminin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekirken, davalı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün bozulmasına karar verilmiş olması doğru olmadığından, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 29.05.2012 gün 2012/2422 E. – 2012/8242 K. sayılı kararının 2. bendinin tamamen kaldırılarak Daire kararının düzeltilmesi uygun görülmüştür. Bu sebeple,
hüküm fıkrasının 2. bendinin tamamen kaldırılarak bunun yerine “Orman Yönetiminin usûlüne uygun olarak açılmış bir davası bulunmadığı gibi, davacı gerçek kişiler tarafından açılan davaya dava harcını yatırmadığından Medenî Kanunun 713/6 maddesi gereğince usûlüne uygun şekilde müdahalesi bulunmadığı bu nedenle Orman Yönetimini temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir” cümlesinin yine sonuç kısmının 2. bendinin tamamen kaldırılarak yerine “2. bentde açıklanan nedenlerle davalı Orman Yönetiminin temyiz dilekçesinin reddine” cümlesinin yazılması suretiyle Daire kararının düzeltilmesine, 14/03/2013 günü oy birliği ile karar verildi.