Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2011/173 E. 2011/3819 K. 04.04.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/173
KARAR NO : 2011/3819
KARAR TARİHİ : 04.04.2011

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki 2/B uygulaması ile orman sınırları dışına çıkarılan taşınmazda bulunan kullanım durumuna itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine vekili ve davacı gerçek kişi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

… Köyü 102 ada 3 parsel sayılı taşınmaz, 3402 Sayılı Yasaya 5831 Sayılı Yasayla eklenen ek 4. Maddesi gereğince yapılan kadastro çalışmalarında tarla niteliğiyle, beyanlar hanesinde …’in kullanımında olduğu belirtilerek Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı, dava konusu taşınmazın tamamının kendisinin kullanımında olduğundan beyanlar hanesindeki şerhin iptali ile kendi kullanımında olduğunun şerh verilmesini talep etmiştir. Mahkemece davanın reddine ve dava konusu taşınmazın tespit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine vekili ve davacı gerçek kişi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 2/B uygulaması ile orman sınırları dışına çıkarılan taşınmazda bulunan kullanım durumuna itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tespit tarihinden önce 3116 Sayılı Yasaya göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile 3302 Sayılı Yasaya göre 1992 yılında yapılıp 09.06.1993 tarihinde askı ilanı yapılarak 10.12.1993 tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulama çalışmaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve davacının kullanımının bulunduğunun ispatlanamamasına göre yazılı biçimde hüküm kurulmasında isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, davacının davası reddedildiği halde, davalı Hazinenin kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğundan vekilinin sarf ettiği emek ve mesai dikkate alınarak 3402 Sayılı Yasanın 31. maddesi gereğince vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hüküm fıkrasının 3. bendinin tamamen kaldırılarak yerine üçüncü bent olarak “3-Davalı Hazine vekilinin sarf ettiği emek ve mesaisine karşılık 3402 Sayılı Yasanın 31. maddesi uyarınca 150.- TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazineye verilmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve H.Y.U.Y.nın 438/7. maddesi gereğince hükmün düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının gerçek kişiye yükletilmesine, Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 04/04/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.