YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/11315
KARAR NO : 2007/14154
KARAR TARİHİ : 12.11.2007
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı … Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında, … Köyü 102 ada 53, 15, 16, 18, 19, 139, 181, 185 ve 186 parsel sayılı sırasıyla 9300 m2, 2500 m2, 2100 m2, 4400 m2, 3300 m2, 1100 m2, 1900 m2, 9200 m2 ve 6300 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, tarla niteliği ile belgesizden Hazine adına tesbit edilmiştir. Davacı … Yönetimi, taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece davanın kabulüne, çekişmeli parsellerin tesbitinin iptaline, orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı … Yönetimi tarafından yargı harcına yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 Sayılı Yasanın 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parseller kısmen orman alanı içinde bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman bilirkişi raporuna göre, mahkemece davanın kabulü yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; yargı harcı da yargılama giderlerinden olup, yargılama giderlerinden davada haksız çıkan taraf sorumlu olduğundan ve davalı Hazine 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/j maddesi gereğince haçtan muaf olduğundan harç alınmaması gerekirken, hüküm yerinde davacıdan harç alınmasına karar verilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hüküm fıkrasında yer alan “Davacı kurumun yatırmış olduğu harçtan Kadastro Kanununun 36. maddesine göre keşif sırasında harca esas değer olarak belirlenen nispi harcın maktu harçtan az olamayacağı anlaşıldığından 492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince 11,20.- YTL’lik maktu harcın mahsubu ile bakiye 530,15,- YTL harcın davacı kurumdan tahsiline” cümlesi kaldırılarak; bunun yerine, “Davalı harçtan muaf olduğundan peşin alınan 11,20.- YTL’lik maktu harcın davacıya iadesine” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün H.Y.U.Y.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 12/11/2007 günü oybirliğiyle karar verildi.