YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/11127
KARAR NO : 2006/11384
KARAR TARİHİ : 18.09.2006
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi … ve Ülfadiye Tünger tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında … Köyü 109 ada 13 parsel sayılı 7480.99 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, 47 nolu vergi kaydı ile Ülfadiye Tünger adına tesbit edilmiştir. Davacı …, 109 ada 13 parselin orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla, davacı gerçek kişi ise, kendisi adına tespit gören 109 ada 13 nolu parselin 2 dekarlık kısmının ormana bırakıldığını, 2 dekarlık bu kısmın 13 nolu parsele eklenerek adına tescili istemiyle dava açmış ve açılan bu dava Orman Yönetimince açılan dava ile birleştirilmiştir. Mahkemece Orman Yönetiminin davasının kısmen kabulüne ve 109 ada 13 nolu parselin (A) ile gösterilen 2753.92 m2’lik kısmının orman niteliği ile Hazine adına, (B) ile gösterilen 4727.07 m2’lik kısmının tespit gibi davalı Ülfadiye Tünger adına tesciline karar verilmiş, hüküm … ile Ülfadiye Tünger tarafından temyiz edilmiştir.
Dava kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1942 yılında 3116 Sayılı Yasaya göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 3402 Sayılı Yasanın 4. maddesine göre yapılıp dava tarihinde kesinleşmeyen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve çekişmeli 109 ada 13 nolu parselin; uzman orman bilirkişi kurulu tarafından resmi belgelere dayalı olarak yapılan araştırma ve incelemede kısmen orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığından; davacı-karşı davalı Ülfadiye Tünger’in dava açtığı anlaşılan 109 ada 15 nolu parselin de kadastro mahkemesinin 2003/7-2005/34 sayılı dava dosyası ile orman sayılan yerlerden olduğu saptanmış olup, bu hüküm 20. Hukuk Dairesinin 29.05.2006 tarihli ilamı ile onanarak kesinleşmiş olduğundan mahkemece yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere ayrı ayrı yükletilmesine 18/09/2006 günü oybirliği ile karar verildi.