Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2018/629 E. 2018/5854 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/629
KARAR NO : 2018/5854
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14/03/2017 tarihli 2016/305 esas ve 2017/87 sayılı kararı
b) İstinaf başvurularının esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 15/09/2017 tarihli 2017/1246 esas ve 2017/1300 sayılı kararı
Temyiz Edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle temyiz edenlerin sıfatı, başvuru süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Temyiz incelemesi, sanık müdafiinin süresindeki isteği nedeniyle sanık hakkında duruşmalı olarak yapılmıştır.
TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Müsadereye ilişkin hüküm fıkrasında adli emanet numarasının “2016/7626” yerine “2016/762” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
5271 sayılı CMK.nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile aynı Kanun’un 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde; mahkumiyete yeter delil bulunmadığını, sabit olan eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğunu, şartları oluştuğu halde TCK’nın 62. maddesinin uygulanmadığını belirtmeleri karşısında temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde “istinaf başvurularının esastan reddine” dair
hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK 302/1 maddesi gereğince, sanık ve müdafiinin TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan hapis cezasının süresi ile tutuklama tarihine göre, sanık hakkındaki salıverilme isteğinin reddine,
11.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
TEFHİM TUTANAĞI: 11.12.2018 tarihinde verilen bu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı…’ın katılımıyla ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukat …’ün yokluğunda 20.12.2018 tarihinde, açık olarak okunup anlatıldı.