YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4136
KARAR NO : 2019/4108
KARAR TARİHİ : 08.07.2019
Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1)Mahkûmiyet; Şanlıurfa 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin14/07/2017 tarihli, 2017/240 esas ve 2017/285 karar sayılı kararı ile
2)İstinaf başvurularının esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 01/03/2018 tarihli, 2017/2073 esas ve 2018/407 karar sayılı kararı ile
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık … ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık … ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde, sanığın borçları nedeni ile uyuşturucu nakletmek zorunda kaldığını, diğre sanık …’ın uyuşturucu maddeden haberdar olmadığını, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması erektiğini, keşif talebinin reddedilmesi ile eksik araştırma ile karar verildiğini, takdiri indirimi uygulanması gerektiğini; sanık … müdafiinin, eylemin sabit olmadığını, “Şüpheden sanık yararlanır.” ilkesi ve masumiyet karinesinin ihlal edildiğini, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak uygulanmasının hukuka aykırı olduğunu, eksik inceleme ile karar verildiğini, sanığın, diğer sanık …’ın kendisini ailesi ile tanıştırma teklifi üzerine yola çıktığını, uyuşturucu madde tedariki ve naklinden haberdar olmadığını, iştirak iradesinin bulunmadığını belirtmeleri karşısında, temyiz istemlerinin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede,
5275 sayılı Yasanın 108/3. maddesinde ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı hususu düzenlenmiş olup, mahkemece sanık … hakkında, adli sicil kaydına göre ikinci kez mükerrir olduğu ve daha ağır ceza cezayı içerdiği anlaşılan Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 01/11/2005 tarihli, 2002/13 esas ve 2003/49 karar sayılı “uyarlama” kararı ile TCK’nın 149/1-a, 43, 62, 58, 53, 63. maddeleri uyarınca verilen “10 yıl 1 ay hapis cezasına” ilişkin 25/05/2006 tarihinde kesinleşen ve 25/12/2012 tarihinde infaz edilen ilamı yerine; Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/05/2008 tarihli, 2008/84 esas ve 2008/105 karar sayılı, 16/07/2008 tarihinde kesinleşen ve 21/08/2012 tarihinde infaz edilen “TCK’nın 149/1, 150/2, 168/3, 62, 53. maddeleri uyarınca “6 yıl 8 ay hapis cezasına” ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık … ve sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 4. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 08/07/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.