YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3872
KARAR NO : 2018/5595
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER :
Mahkeme :…. . Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi-Numarası : 18/10/2016 tarih, 2016/364 esas ve 2016/356 karar
Suç : Ceza infaz kurumuna uyuşturucu madde sokma
Hüküm : Mahkûmiyet; (Değişen suç niteliğine göre “uyuşturucu madde ticareti” yapma suçundan)

Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Aynı davada yargılandığı “suç işlemek için kurulan örgüte üye olma” suçundan beraat eden, “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan ise mahkum olan sanık hakkında, müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat ettiği suç açısından sanık lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmemiş olmasında kanuna aykırılık bulunmadığından, sanık müdafiinin vekalet ücretine yönelik talebi yerinde görülmemiştir. Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde olduğundan CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bendin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına,” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.