Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2018/3392 E. 2018/6130 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3392
KARAR NO : 2018/6130
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : 1-İstinaf başvurusunun esastan reddi(sanık … hakkında)
2-Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi(sanık …
hakkında)

Temyiz incelemesi, duruşmalı inceleme talebinde bulunan sanık … müdafinin yöntemine uygun davetiye tebliğine rağmen duruşmaya gelmemesi nedeniyle duruşmasız olarak yapıldı.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- Sanık … hakkındaki hükmün temyiz incelemesinde:
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafinin; sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine, zincirleme suç unsurlarının oluşmamasına rağmen fazla ceza tayin edilmesine dair temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek anılan sebebe bağlı olarak yapılan incelemede, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin “istinaf başvurusunun esastan reddine” dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz isteğinin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Sanık … hakkındaki hükmün temyiz incelemesinde:
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafinin; şüpheden sanık yararlanır ilkesi uyarınca sanık hakkında mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına dair temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek anılan sebebe bağlı olarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın kiraladığı aracı diğer sanıklara vermek suretiyle TCK’nın 39/2-b. maddesi kapsamında diğer sanıkların suçuna yardım eden sıfatıyla katıldığı, cezai sorumluluğunun bu maddeye göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden TCK’nın 37. maddesi uyarınca suça iştirak ettiği kabul edilerek sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.