YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2747
KARAR NO : 2018/5716
KARAR TARİHİ : 04.12.2018
Mahkeme : ERZURUM Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sincan 2 Nolu L Tipi Ceza İnfaz Kurumu aracılığıyla temyiz hakkından vazgeçme iradesi taşıyan 04/01/2017 havale tarihli dilekçe gönderen sanığın doğum tarihini gösterir herhangi bir belge bulunmaması karşısında sanığın on sekiz yaşını doldurup doldurmadığının tespit edilememesi nedeniyle, CMK’nın 266. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanık müdafiinin iradesi geçerli sayılarak inceleme yapılmıştır.
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği; kararın şüpheden sanık yararlanır ilkesine aykırı olarak verildiğine ve usul ve yasaya aykırı olduğuna dair temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yabancı uyruklu sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtlarının, sanığın vatandaşı olduğu ülke ve gerektiğinde uluslararası kurum ve kuruluşlardan genelgeler doğrultusunda temin edilip duruşmada okunmadan ve kuşkuya yer bırakmayacak şekilde kimlik bilgileri belirlenmeden, sanığın beyanına göre hazırlanmış kimlik bilgilerine dayanılarak mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-Sanık hakkında TCK 188/3 maddesi uyarınca hükmedilen “5 gün” adli para cezasından aynı Kanun’un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 indirim uygulanırken cezanın “3 gün” yerine, hesap hatası sonucu “4 gün”, ardından aynı kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 indirim uygulanırken “3 gün” olarak belirlenmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca sonuç adli para cezasının, “40 TL” yerine, hatalı olarak “60 TL” olarak tespit edilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.