YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2313
KARAR NO : 2019/1771
KARAR TARİHİ : 21.03.2019
Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1)Mahkûmiyet; Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 11/05/2017 tarihli, 2017/24 esas ve 2017/181 karar sayılı
2)İstinaf başvurusunun esastan reddi; Gaziantep Bölge AdliyeMahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 19/01/2018 tarihli, 2017/1589 esas ve 2018/81 karar sayılı kararı ile
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, eylemin sabit olmadığını, TCK’nın 192/3. maddesinin uygulanma koşullarının bulunduğunu, temel cezanın aşağı hadden belirlenmesi gerektiğini belirtmeleri karşısında, temyiz istemlerinin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1-24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
2-Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı’nca alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 19/01/2018 tarihli, 2017/1589 esas ve 2018/81 karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen 11/05/2017 tarihli, 2017/24 esas ve 2017/181 karar sayılı gerekçeli kararında;
1-Hüküm fıkrasının (5.) paragrafında yer alan TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın, hükümden çıkarılarak, yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2-Hüküm fıkrasının (10.) paragrafında yer alan müsadereye ilişkin kısımda, “5 kg 180 gr ve 11 kg 520 gr kubar esrar maddesinin” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından ele geçen uyuşturucu maddelerden alınan tanık numunenin “ ibaresinin eklenmesi ,
Suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi’ne; kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine, 21/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.