Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2018/2246 E. 2019/1897 K. 27.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2246
KARAR NO : 2019/1897
KARAR TARİHİ : 27.03.2019

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : 1-Mahkûmiyet (Eskişehir 1.Ağır Ceza
Mahkemesi’nin 26/10/2017 tarihli, 2017/425 esas ve
2017/382 karar sayılı kararı ile)
2-Düzeltilerek İstinaf başvurusunun esastan reddi (Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin
28/12/2017 tarihli, 2017/1914 esas ve 2017/1534 karar
sayılı kararı)

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükmün sanık müdafii tarafından 15/01/2018 tarihinde yasal süresi içinde temyiz edildiği gün sanığın Eskişehir H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu aracılığıyla ibraz ettiği 15/01/2018 tarihli dilekçesinde”… mahkemenizde uyuşturucu suçlamasıyla yargılandım neticede 12 yıl 6 ay ceza aldım dosyam temyiz incelemesinden geldi cezam düştü verilen kararı avukat Yargıtay incelemesine temyiz edeceğini söylemiş ben avukatın dosyamı temyiz incelemesine göndermesini istemiyorum cezamın onaylanıp müddetnamemin gönderilmesini istiyorum….” şeklindeki talebinin, temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olduğu anlaşıldığından, temyizden vazgeçme nedeniyle hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde, gizli soruşturmacı görevlendirme kararının hukuka aykırı olduğuna ve yasak delillerin hükme dayanak yapılamayacağına ilişkin temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede,
24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/b maddesinin uygulanmaması yerinde değil ise de bu durumun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin ”Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.