Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2018/1930 E. 2019/1696 K. 19.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1930
KARAR NO : 2019/1696
KARAR TARİHİ : 19.03.2019

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 16/08/2016 tarihli 2016/218 esas ve 2016/314 sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 14/10/2016 tarihli 2016/36 esas ve 2016/48 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Tebliğnamede … sanık olarak gösterilmiş ise de hakkındaki hükmün temyiz edilmediği anlaşılmıştır.
Melisa Güler hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın suçu işlemediğine, yakalanan maddenin niteliğini bilmediğine dair temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu görülerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “19.03.2016” yerine “19.02.2016” olarak hatalı yazılması,
2-24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan CMK’nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
1-İlk derece mahkemesi ve istinaf mahkemesinin gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “19.03.2016” olarak yazılması,
2-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle hükmün CMK’nın 303. maddesi gereğince DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, dosyanın Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gazintep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 19.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.