YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1574
KARAR NO : 2018/5720
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a)Mahkûmiyet; Adana 1.Ağır Ceza Mahkemesi’nin
20.09.2016 tarihli 2015/468 esas ve 2016/ 359 sayılı kararı
b) İstinaf başvurularının esastan reddi; Gaziantep Bölge
Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi’nin 09.11.2016
tarihli 2016/157 esas ve 2016/156 sayılı kararı

Temyiz incelemesi, sanıklar müdafiilerinin süresindeki istekleri nedeniyle tüm sanıklar yönünden duruşmalı olarak yapılmıştır.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm sanık … ve sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 288.ve 294.maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile dikkate alınarak,
Sanık … müdafiinin temyiz dilekçesinde; “adli arama kararı alınmadan önleme arama kararı ile araçta yapılan arama işleminin hukuka aykırı olduğunu,sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğini”
Sanık … müdafiinin; “ önleme arama kararı ile araçta arama yapılmasının hukuka aykırı olduğunu, hukuka aykırı arama sonucu elde edilen delillerin de hukuka aykırı olduğunu, sanık hakkında TCK’nın 192/1. maddesi uyarınca cezaya hükmedilmemesi gerektiğini”
Sanık …’un; “araçta ele geçen uyuşturucu maddeden haberinin olmaması nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğini ve hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının kanuna aykırı olduğunu”
Sanık … müdafiinin; “adli arama kararı alınmadan önleme arama kararı ile araçta yapılan arama işleminin hukuka aykırı olduğunu”
Sanık … müdafiinin; “istinaf başvurusunun duruşma istemli olmasına karşın duruşma isteminin neden kabul edilmediği konusunda Bölge Adliye Mahkemesince bir gerekçe gösterilmediğini, tahliye isteminin de değerlendirilmediğini, Bölge Adliye Mahkemesi kararının gerekçesiz olduğunu, mahkeme kararının gerekçesiz olmasının CMK’ ya, Anayasa’ya ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne aykırı olduğunu, adli arama kararı alınmadan önleme arama kararı ile araçta yapılan aramanın hukuka aykırı olduğunu” ve Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi kararının hukuka aykırı olduğunu belirtmeleri karşısında, temyiz istemlerinin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede;
1-Gerekçeli kararda, sanıklara verilen 400 gün adli para cezasının TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak para cezasının 6.820 TL olarak belirlenmesi suretiyle “sanıkların neticeten 15 yıl hapis ve 8.000 TL adli para cezası ile ayrı ayrı cezalandırılmalarına” hükmü ile çelişki yaratılması,
2-TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanıkların bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi, ayrıca 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/b maddesinin uygulanmaması,
3-Adana Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nce suça konu uyuşturucu maddeden alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, ayrıca emanette kayıtlı uyuşturucu maddenin müsaderesine karar verilirken TCK’nın 54. maddesinin 4. fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6.maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık … ve sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları ile duruşmadaki sözlü savunmaları bu nedenle yerinde olduğundan, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi’nin 09.11.2016 tarihli, 2016/157 esas ve 2016/156 karar sayılı istinaf başvurularının esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
Adana 1.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 20.09.2016 tarihli 2015/468 esas ve 2016/359 sayılı kararında,
1-Gerekçeli kararın hüküm kısmında, gün para cezasının TCK’nın 52/2.maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 4.paragrafında yer alan “6.820 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “8.000 TL” ibaresinin yazılması,
2-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanıklar hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
3-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümüne “…uyuşturucu maddenin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve Adana Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nce suça konu uyuşturucu maddeden alınan tanık numunenin” ibaresinin ve “…TCK 54. maddesi “ ibaresinden sonra gelmek üzere “dördüncü fıkrası” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi hükmünün düzeltilerek temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE; hükmolunan ceza sürelerine göre sanıklar hakkındaki salıverilme istemlerinin reddine,
05.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
TEFHİM TUTANAĞI:05.12.2018 tarihinde verilen bu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı…’in katılımıyla ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Av. … ile sanıklar …, … ve … müdafii Av. …’ın yokluklarında, 13.12.2018 tarihinde, açık olarak okundu.