Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2018/1534 E. 2019/1390 K. 06.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1534
KARAR NO : 2019/1390
KARAR TARİHİ : 06.03.2019

Mahkeme : Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : a)Mahkûmiyet;Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 30.09.2016
tarihli 2016/215 esas ve 2016/287 sayılı kararı
b)İstinaf başvurusunun esastan reddi; İzmir Bölge Adliye
Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin 31.10.2016 tarihli 2016/63 esas
ve 2016/51sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-)Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafinin temyiz dilekçesinde sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine,eksik araştırma ile karar verildiğine ilişkin temyiz istemlerinin, CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde “istinaf başvurusunun esastan reddine” dair hükmüne yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 302/1 maddesi gereğince, sanık müdafinin TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
2-)Sanık … hakkında kuruluna hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafinin temyiz isteminin, TCK’nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle cezanın arttırılmasının hukuka aykırı olduğu ve sanığın mahkumiyetine yeterli delil olmadığına ilişkin olduğu ve hükmün hukuki yönüne ait olduğu değerlendirilerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede;
TCK’nın 43. maddesinin uygulanabilmesi için her biri ayrı ayrı cezalandırılabilir nitelikte suçların sabit olması gerektiği; olay yakalama tutanakları, sanık savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre; kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan … ve …’te 05.05.2016 tarihinde ele geçirilen suç konusu uyuşturucu maddeyi sanığın sattığının sabit olduğu ancak 13.03.2016 ,23.03.2016, 06.04.2016 ve 04.05.2016 tarihlerinde kullanıcı sanıklarda ele geçirilen suça konu uyuşturucu maddeleri sanığın verdiğine ilişkin; kullanıcı sanıkların kollukta müdafii olmadan alınan sonradan döndükleri soyut beyanları dışında yeterli delil bulunmadığı, 05.05.2016 tarihli eylemin tek suç oluşturması nedeniyle zincirleme suçun gerçekleşmediği gözetilmeden, koşulları bulunmadığı halde sanık hakkında hükmolunan cezadan TCK’nın 43. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 7165 sayılı Kanunun 8.maddesi ile değişik CMK’nın 304/2.fıkrası uyarınca dosyanın Manisa 2.Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3.Ceza Dairesi’ne GÖNDERİLMESİNE, 06.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.