YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1265
KARAR NO : 2018/4772
KARAR TARİHİ : 31.10.2018

Yüksek Adalet Bakanlığı’nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık … hakkındaki, Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31/03/2015 tarihli, 2014/743 esas ve 2015/323 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 01/02/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1-Sanık hakkında “Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan yapılan soruşturma sonucunda Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 04/11/2013 tarihli 2013/8047 soruşturma, 2013/5509 esas sayılı iddianamesi ile TCK 191/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2-Yapılan yargılama sonucunda; Hatay 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 25/02/2014 tarihli 2013/811 esas ve 2014/130 karar sayılı kararı ile sanık hakkında TCK 191/2 maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın 24/03/2014 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği ve infazı için Hatay Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’ne gönderildiği,
3- Hatay Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nün 01/04/2014 tarihli çağrı yazısının 05/04/2014 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, 10 günlük süre içerisinde müdürlüğe başvurmaması nedeniyle evrakın kapatılarak müdürlüğün 25/04/2014 tarihli yazısı ile Cumhuriyet savcılığına gönderildiği,
4-Kanun yararına bozmaya konu Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31/03/2015 tarihli 2014/743 esas ve 2015/323 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkındaki Hatay 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 10/02/2011 tarihli 2010/836 esas ve 2011/77 karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl hapis cezasının TCK’nın 50/1-f maddesi uyarınca “9 ay süreyle kamuda çalışma” seçenek yaptırımına çevrilmesine ilişkin ilamının tekerrüre esas alınarak cezanın TCK’nın 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, kararın 16/04/2017 tarihinde sanığa tebliğ edilerek 24/04/2015 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık …’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 maddesi gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31/03/2015 tarihli ve 2014/743 esas, 2015/323 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
1-28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle, TCK’nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, “kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır.” hükmü gereğince sanığa Hatay Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünün davetnamesi ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda ihtarda bulunulduğu; ancak sanığın yasal sürede müracaat etmemesi üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtarat gönderilmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın ilk ihtarata uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde,
2-Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nce tekerrüre esas alınan Hatay 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/836 esas, 2011/77 sayılı kararıyla sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 50/1-f maddesi gereğince hapis cezasının 9 ay süre ile kamuda park bahçe işlerinde çalışma seçenek yaptırımına çevrilmesine karar verilmiş olması karşısında, Yargıtay 3. Ceza Dairesi’nin 12/02/2014 tarihli ve 2014/3958 esas, 2014/4736 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde, isabet görülmemiştir.” Denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31/03/2015 tarihli ve 2014/743 esas, 2015/323 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C-Konunun Değerlendirilmesi :
Yapılan incelemede;
1-Sanığa, 10 gün içinde Hatay Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’ne başvurması gerektiği uyarısını içeren çağrı kağıdının usule uygun şekilde tebliğ edildiği, sanığın müdürlüğe başvuruda bulunmadığı, ancak, sanığın kendisine yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta “ısrar” ettiğinin kabul edilebilmesi için önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta “ısrar etmiş sayılacağı” uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata karşın başvuruda bulunmaması halinde sanığın yükümlülük ihlalinden söz edileceği, somut olayda hükümlünün Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nce çıkarılan çağrı yazısına karşın 10 gün içinde Müdürlüğe başvurmamasının tek başına ısrar olarak değerlendirilemeyeceği, ısrar şartının gerçekleşmemesi nedeni ile mahkemece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8-2. cümle maddesi uyarınca durma kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
2- Tekerrüre esas alınan Hatay 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/836 esas, 2011/77 sayılı kararıyla sanığın “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 50/1-f maddesi gereğince hapis cezasının “9 ay süre ile kamuda park bahçe işlerinde çalışma seçenek yaptırımına çevrilmesine” karar verildiği, 5237 sayılı Kanunun 50. maddesinin 5. fıkrasında yer alan; “Uygulamada asıl mahkûmiyet bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbirdir” düzenlemesi karşısında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31/03/2015 tarihli ve 2014/743 esas, 2015/323 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı’na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine,
31/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.