YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/995
KARAR NO : 2019/2717
KARAR TARİHİ : 06.05.2019
İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : DİYARBAKIR (Kapatılan) 10. Ağır Ceza Mahkemesi
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık … müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, hükmolunan hapis cezanın süresine göre … sayılı Kanun’un 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve CMK’nın 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
Sanıklar hakkında TCK’nın 188/3. maddesi uyarınca temel hapis cezasının, TCK’nın 61/1. maddesinde belirtilen “suçun işleniş biçimi, failin kastının ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saik” kıstasları dikkate alınarak takdiren “5 yıl hapis cezası” olarak belirlendiği; temel gün adli para cezasının ise, aşağı hadden uzaklaşılarak “100 gün adli para cezası” olarak belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin bu konuya ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık … yönünden, bir işte çalıştığı dolayısı ile geliri olduğunu beyan eden sanıktan baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin bu konuya ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipleri ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının 24.11.2015 tarih ve … sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2-Sanık … hakkında; … sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile … sayılı Kanun’un 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, ödeme gücü bulunduğu saptanamayan sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden zorunlu müdafi ücretinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi,
3-Diyarbakır Kriminal … Laboratuvarı’nca alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık … ve sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nm 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
1-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkralarından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibarelerinin yazılması,
2- Hüküm fıkrasının zorunlu müdafii ücretine ilişkin paragrafından “sanıklardan ayrı ayrı” ibaresi çıkarılarak “sanık …’dan” ibaresinin eklenmesi,
3-Hüküm fıkrasının müsadere ile ilgili bölümüne, “…kubar esrar maddesinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve Diyarbakır Kriminal … Laboratuvarı Müdürlüğü’nce alınan tanık numunelerin TCK’nın 54/4. maddesi” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.