YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7161
KARAR NO : 2018/4124
KARAR TARİHİ : 09.10.2018

Mahkeme : KİLİS Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1- Uyuşturucu madde ticareti yapma
2- Kenevir Ekme
3- Görevi yaptırmamak için direnme
Hüküm : Mahkûmiyet(bütün suçlar açısından)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan, kasten yaralama suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun’la yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
A- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kenevir ekme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında TCK’nın 265. maddesinin 1., 3. ve 4. fıkraları uyarınca hükmedilen 15 ay 30 gün hapis cezasından TCK’nın 43. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken, sonuç cezanın “20 ay” yerine hesap hatası sonucu “19 ay 29 gün” olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2012 tarih, 2011/140 Esas, 2011/522 karar sayılı 5.240 TL adli para cezasına ilişkin ilamının esas numarasının 2011/140 kesinleşme tarihinin ise 29/05/2014 olmasına karşın esas numarasının 2011/141, kesinleşme tarihinin ise 29/05/2012 olarak hatalı yazılması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları nedenle yerinde olduğundan CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bendin hüküm fıkralarından çıkarılması ve yerine “sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına,” ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkralarının tekerrür uygulanmasına ilişkin bölümlerinde yer alan “2011/141 ve 29/05/2012” ibarelerinin çıkarılarak yerine “2011/140 ve 29/05/2014” ibarelerinin yazılması, suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığı gösterilmeden “10 eşit taksit halinde ödenmesine” şeklinde hüküm kurularak TCK 52/4. maddesine aykırı davranılmış olması,
3-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2012 tarih, 2011/140 Esas, 2011/522 karar sayılı 5.240 TL adli para cezasına ilişkin ilamının esas numarasının 2011/140 kesinleşme tarihinin ise 29/05/2014 olmasına karşın esas numarasının 2011/141, kesinleşme tarihinin ise 29/05/2012 olarak hatalı yazılması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları nedenle yerinde olduğundan CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. Maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bendin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına,” ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkrasının adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümüne “10 taksit” ibaresinden önce gelmek üzere “birer ay ara ile eşit” ibaresinin eklenmesi,
3-Hüküm fıkrasının tekerrür uygulanmasına ilişkin bölümününde yer alan “2011/141 ve 29/05/2012” ibarelerinin çıkarılarak yerine “2011/140 ve 29/05/2014” ibarelerinin yazılması, suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
09.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi