YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/6475
KARAR NO : 2017/5113
KARAR TARİHİ : 12.10.2017
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen 26/02/2015 tarihli, 2015/38 esas ve 2015/50 karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerinde Dairemizce yapılan incelemesinde 18/02/2016 tarihli 2015/14860 esas ve 2016/960 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18/03/2016 tarihli yazısı ile Dairemiz kararına yapılan itirazı sonucu Dairemizce 14/04/2016 tarihli 2016/1314 esas ve 2016/2085 karar sayılı karar ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’ının itirazı yerinde görülmeyerek dosyanın itirazın incelenmesi için Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesine karar verildiği, Yargıtay Ceza Kurulu’nun 28/02/2017 tarihli 2016/20-765 esas ve 2017/119 karar sayılı kararı ile Dairemizin 18/02/2016 tarihli 2015/14860 esas ve 2016/960 karar sayılı kararın kaldırılmasına karar verilmesi üzerine yapılan incelemede,
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan ayırma kararı verilen tanıklar … ve …’e aynı anda esrar sattığının anlaşılması karşısında, hakkında TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerine göre arttırım uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların eleştiri ve aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından suç konusu maddelerden alınan tanık numunenin müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
2-Hüküm fıkrasının kazanç müsaderesine ilişkin 10. bendinden sonra gelmek üzere , “Ankara Kriminal Polis Laboratuvar Müdürlüğü tarafından alınan tanık numunenin TCK’nın 54. maddesi uyarınca müsaderesine” fıkrasının eklenmesi,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine, 12/10/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.