YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2876
KARAR NO : 2017/5120
KARAR TARİHİ : 12.10.2017

Mahkeme : İZMİR 3. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
UYAP üzerinden yapılan araştırma sonucu, yokluğunda verilen 16/12/2009 tarihli, 2007/1249 esas ve 2009/2066 karar sayılı “TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, Tebligat Kanunu’nun 35/2. maddesi uyarınca “….” adresine tebliğ edildiği 06/10/2010 tarihi itibari ile sanığın, “Maltepe 2 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda” hükümlü olarak bulunduğu, dolayısı ile 16/12/2009 tarihli “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın usulsüz tebligat nedeniyle kesinleşmediği, buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin de hukuki geçerliliğinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın 29/03/2012 tarihli temyiz dilekçesinin, 16/12/2009 tarih, 2007/1249 esas ve 2009/2066 karar sayılı “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 esas ve 2012/101 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 12/10/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.