YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/394
KARAR NO : 2019/4159
KARAR TARİHİ : 08.07.2019

Mahkeme : DİYARBAKIR 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tüm dosya kapsamından sanığın aşamalarda değişmeyen beyanında uyuşturucu maddeyi kendisine verdiğini iddia ettiği … hakkında açılacak soruşturma sonucu beklenerek sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken bu husus beklenmeksizin etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın 18 yaşından büyük olduğu ve ekonomik ve sosyal durumu dikkate alındığında zorunlu müdafilik ücretinin sanıktan alınamayacağına ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23.01.2018 tarihli ve 2015/962 – 2018/16 sayılı kararı gözetilerek hükümdeki ‘taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geriye kalan kısmın tamamının birden tahsil edilmesine, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına’, kısmının çıkartılarak, hükmün düzeltilmesine ilişkin tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların eleştiri ve aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından suç konusu uyuşturucu maddelerden alınan şahit numunelerinin müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde olduğundan CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Hükmün müsadereye ilişkin bölümündeki “uyuşturucu maddenin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarınca suç konusu uyuşturucu maddelerden alınan şahit numunelerinin ” ibaresinin eklenmesi,
2- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.