YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1639
KARAR NO : 2015/5200
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
Mahkeme : İZMİR 7. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin, hükmolunan cezanın süresi nedeniyle, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrası ile CMUK’nın 318 ve CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek, temyiz incelemesi duruşmasız olarak yapılmıştır.
1- CMK’nın 193/1 ve CMK’nın 196/2. maddeleri gereğince alt sınırı 5 yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçtan yargılanan sanığın istinabe yoluyla dinlenemeyeceği gözetilmeden, sanığın istinabe yoluyla elde edilen savunmasıyla yetinilip hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Kabule göre;
a) Sanığın, Maltepe Askeri Lisesi Lojistik Destek Komutanlığı dış nizamiyesinde yapılan kontrolde ayakkabısı içerisinde bulunan suç konusu uyuşturucu maddeyi kendiliğinden görevlilere teslim ettiği, aleyhinde delil bulunmadığı aşamada alınan beyanında kullanma sınırları içerisinde kalan esrarı, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilen …’e vermek için getirdiğini beyan ederek ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardımda bulunduğu gözetilmeden, sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Hükmolunan adli para cezasının ve yargılama giderinin 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu’nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
c) Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.