Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2015/16240 E. 2019/2542 K. 24.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16240
KARAR NO : 2019/2542
KARAR TARİHİ : 24.04.2019

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : SAKARYA 2. Ağır Ceza Mahkemesi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-) Oluşa ve dosya içeriğine göre;sanık hakkında,…… plakalı araç ile alkollü mekanlarda çalışan bayanlara uyuşturucu madde sattığına dair istihbari bilgiler geldiği suç tarihinde ise dosyada tanık olarak dinlenen … ve… isimli şahısların sanığın aracına bindikleri aracın Adapazarı istikametine doğru ilerlediği ve Uzunkum mevkii üzerinde park halinde olduğunun tespiti üzerine polislerin suça konu aracın yanına giderek araca yaklaştıkları aracın şöfor koltuğunda sanığın sağ ön koltuğunda …’nın arka koltukta ise…’in olduğu … ve sanık arasında bir şeyler alıp verildiğinin görüldüğü ardından emniyette araçta yapılan detaylı aramada sağ ön koltuk kılıfı ile döşeme arasına sıkıştırılmış halde 4 paket neti 10 gram AM-2201 etken maddesi ihtiva eden sentetik kannobinoid ile torpido gözünde “BİPERİDEN” etken maddesi ihtiva eden ancak uyuşturucu madde içermeyen yeşil reçete ile satılan 9 adet hapın ele geçirildiği somut olayda, dosyada tanık olarak dinlenen … ve…’in sanıktan uyuşturucu aldıklarına dair herhangi bir beyanlarının olmadığı sanığın tüm aşamalarda istikrarlı bir şekilde suça konu maddeyi kullanmak için bulundurduğunu beyan ettiği ve suç konusu uyuşturucu maddenin miktarı, ele geçiriliş biçimi nazara alındığında sanığın suça konu maddeyi satma veya başkasına verme gibi kullanma dışında bir amaç için bulundurduğuna ilişkin delil elde edilemediği ve sabit olan eyleminin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturacağı gözetilmeden suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-)Kabul ve uygulamaya göre de,
Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 24.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.