YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15453
KARAR NO : 2016/247
KARAR TARİHİ : 20.01.2016
Tebliğname No : 10 – 2015/246914
Mahkeme : DİYARBAKIR 6. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 01.06.2015 – 2014/359 esas ve 2015/199 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A) Sanık Y. hakkındaki hükmün incelenmesinde:
TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 58 ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddelerine göre; birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması durumunda bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında yer alan mahkûmiyetlerden ağır cezayı içeren İzmir 25. Asliye Ceza Mahkemesi’nce 2008/18 esas ve 2009/333 karar sayı ile “hırsızlık” suçundan verilen 2 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası yerine, yine aynı mahkemenin aynı esas ve karar numarasıyla verdiği daha az cezayı içeren “mala zarar verme” suçundan verilen 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından tekerrürle ilgili bölümün çıkarılması ve yerine “İzmir 25. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07.05.2009 tarih, 2008/18 esas ve 2009/333 karar sayılı ilamı ile “hırsızlık” suçundan verilen 2 yıl 11 ay hapis cezası nedeniyle, hükmolunan cezanın TCK’nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına; ancak sanığın kazanılmış hakkı nedeniyle infaz sırasında tekerrüre esas alınan hapis cezası miktarının “5 ay” olarak dikkate alınmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanık A. hakkındaki hükmün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Aleyhine mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığı aşamada, diğer sanık Y. evinde ele geçirilen esrarları paketlediğini beyan ederek ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardımda bulunan sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş. sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.