YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15122
KARAR NO : 2015/4892
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

Tebliğname No : 10 – 2015/210567
Mahkeme :BİTLİS Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası :12/03/2015 – 2014/482 esas ve 2015/132 karar
Suç :Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- Sanık Ö. Ü. hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarna uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre eylemin sanık tarafından işlendiğinin saptandığı anlaşıldığından, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “27.02.2014” yerine “13.02.2014” olarak yazılması,
2-Suç konusu 103,85 gram esrardan ibaret uyuşturucu maddenin miktarı, suçun işleniş biçimi TCK’nın 3/1. maddesindeki “orantılılık” ilkesi ile 61. maddesindeki ölçütlere aykırı olarak, temel cezanın 7 yıl hapis ve 2000 gün adli para cezası olarak fazla tayin edilmesi,
3-Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
2-Sanık E.. U.. hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
1-Sanığın, diğer sanık Ö. alıp M.. A..’a verdiği maddenin ele geçirilemediği ve ticaretini yaptığını ileri sürülen maddelerin uyuşturucu veya uyarıcı nitelikte olup olmadıklarının teknik yöntemlerle belirlenemediği, diğer sanık Ö. ele geçen uyuşturucu maddelerle ilgisinin tespit ettiğinin anlaşılmasına göre, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin her türlü şüpheden uzak kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilerek beraat kararı verilmesi yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA,
01.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.