YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13866
KARAR NO : 2019/1570
KARAR TARİHİ : 13.03.2019
Mahkeme : KONYA 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma
2-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1-Mahkûmiyet (Uyuşturucu madde ticareti yapma)
2-Tedavi ve denetimli serbestlik (Uyuşturucu madde kullanma)
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin kanun yolu talebinin incelenmesinde:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması ve aynı zamanda tedavi ve denetimli serbestliğe ilişkin Malatya 1.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 20.03.2013 tarih, 2013/276 esas ve 2013/355 karar sayılı kararının 09.04.2013 tarihinde kesinleştiği de dikkate alındığında, esas dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Uyuşturucu madde ticareti suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünce suç konusu maddelerden alınan şahit numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK’nın 321. maddesi gereğince resen de temyize tabi hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden yargılama yapılmaksızın giderilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünün başına “Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünce suç konusu maddelerden alınan şahit numunenin ve” ibaresinin eklenmesi suretiyle,
2-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.