YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11323
KARAR NO : 2018/5665
KARAR TARİHİ : 03.12.2018

Mahkeme : KONYA 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık …’ın 06/09/2012 tarihli duruşmada “Suça konu uyuşturucu maddeyi…isimli şahıstan aldım,…isimli şahsı daha önce tanıyordum, uyuşturucu maddeyi İzmir’e götürmem karşılığında bana 3.000,00 TL para verecekti, benim de borçlarım olduğu için mecbur kaldığımdan bu teklifi kabul ettim,…isimli şahıs İzmir’e gittiğimde beni cep telefonumdan arayacaklarını söyledi,…isimli şahıs Şehitkamil Gaziantep’te Çıksorut Mahallesi… Sk. No:30’da oturur, olay nedeniyle pişmanım……isimli şahıs bana çantada uyuşturucu madde olduğunu söylemişti, ancak uyuşturucu maddenin miktarını bilmiyordum, çünkü çantayı açmadım,…isimli şahıs beni otogara kadar getirdi” şeklindeki savunması ve 08/11/2012 tarihli duruşmada sanık müdafii tarafından hazır edilerek dinlenen tanıklar …’ın açıklamaları karşısında sanığın beyanında ismi geçen kişi hakkında Cumhuriyet Başsavcılığı’na suç duyurusunda bulunularak yapılacak soruşturmanın sonucuna göre dava açılırsa birleştirme kararı verilerek sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-15/04/2012 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 16/04/2012 olarak gösterilmesi,
3-Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nce suç konusu maddeden alınan tanık numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında, 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 03.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.