Yargıtay Kararı 20. Ceza Dairesi 2015/11240 E. 2018/5738 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11240
KARAR NO : 2018/5738
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

Mahkeme : DENİZLİ 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1-)Uyuşturucu madde ticareti yapma 2-) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-)Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükme ilişkin kanun yolu talebinin incelenmesinde:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
2-)Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
1-Sanık hakkında 22.08.2012 tarihinde işlediği ileri sürülen “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçu nedeniyle 26.12.2012 tarihinde düzenlenen iddianame ile açılan kamu davası üzerine Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesince 2013/12 esas sayılı dosyada yargılama yapıldığı bu dosya yönünden ise sanığın 30.08.2012 tarihlerinde işlediği iddia olunan “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçu nedeniyle 18.09.2012 tarihinde iddianame düzenlendiği, 22.08.2012 tarihli ve 30.08.2012 tarihli eylemler arasında hukuki kesinti bulunmadığı anlaşıldığından; Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2013/12 esas, sayılı dava dosyası ile aralarındaki bağlantı nedeniyle her iki dava dosyasının birleştirilmesi; tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerinin tek suç, ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılıp değerlendirildikten sonra sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi
nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 05.12.2018 tarihinde oybirliğile karar verildi.