YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10340
KARAR NO : 2018/4392
KARAR TARİHİ : 17.10.2018

Mahkeme : ANKARA 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
2-Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan
tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
2-Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A)Uyuşturucu madde kullanmak suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup, itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazlarla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
B) Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2008/533 esas ve 2009/480 karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan doğrudan 1500 TL adli para cezasına hükmedildiği ve söz konusu kararın 22/05/2009 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; verildiği tarih ve miktar itibariyle 1412 sayılı CMUK’nın 305/1. maddesi uyarınca kesin nitelikte olan doğrudan 1500 TL adli para cezasından ibaret mahkûmiyet hükmünün, tekerrüre esas alınmayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca mahkûmiyet hükmü bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
2-)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
a-Hüküm fıkrasından tekerrürle ilgili bölümün çıkarılması,
b-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi