YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/835
KARAR NO : 2023/3803
KARAR TARİHİ : 11.07.2023
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/473 E., 2022/2692 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 3. Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı -davalı kadın vekili tarafından açılan davanın reddine; davalı -davacı erkek vekili tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı-davalı kadın vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı -davalı kadın vekilince temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı -davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin birlik görevlerini yerine getirmediğini hakaret ettiğini,şiddet uyguladığını belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721Sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına müşterek çocukların velâyetlerinin müvekkiline verilmesine, müşterek çocuklar için ayrı ayrı 250,00’er TL tedbir/iştirak, müvekkili için 250,00 TL tedbir/yoksulluk nafakası ile müvekkili lehine 100.000,00 TL maddî ve 300.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini yargılama gideri ile vekâlet ücretinin karşı taraf üzerine bırakılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; dava dilekçesinde belirtilen iddiaların gerçek dışı olduğunu,kadının birlik görevlerini yerine getirmediğini,evi terkettiğini hakaret ettiğini,sadaktsiz davrandığını belirterek asıl davanın reddine, karşı davalarının kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, müşterek çocukların velâyetlerinin müvekkiline verilmesine, müşterek çocuklar için ayrı ayrı 300,00’er TL tedbir/iştirak nafakası ile 50.000,00TL maddî, 50.000,00TL manevî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk derece mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davacı kadının müşterek haneyi terk ettiği, davalının eniştesinin tarafları barıştırmak amacıyla kadının ailesinin evine gittiğinde eniştesine “ben başkasını seviyorum” şeklinde konuştuğu bu itibarla kadının tam kusurlu olduğu, davalı-davacı erkek tarafından açılan birleşen davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721Sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların TMK’nın 166/1. Maddesi gereğince boşanmalarına, müşterek çocuklar Zeynep ve Rabia’nın velâyetlerinin anneye verilerek, baba ile şahsi ilişki tesisine, çocuklar Rabia ve Zeynep lehine aylık 150,00’şer TL tedbir/iştirak nafakasına, çocuk Ahmet lehine reşit olduğu 25/02/2021 tarihine kadar aylık 150,00 TL tedbir nafakasına, kadın lehine aylık 200,00 TL tedbir nafakasına, kadının yoksulluk nafakası ile tazminat taleplerinin reddine, erkek lehine 9.000,00 TL maddî ve 8.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı-davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; erkeğin tam kusurlu olduğunu, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak, asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmesi yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile ilk derece mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle davacı-davalı kadın vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; erkeğin tam kusurlu olduğunu, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak, asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmesi yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadının boşanma davasının kabulü, erkeğin davasının reddi gerekip gerekmediği, kusur tespiti,delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatlar,nafakalar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı, 166 ıncı, 169 uncu maddesi,174 üncü maddesi,175 inci, 182 nci, 330 uncu maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-davalı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının …’ya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.